CHAPTER 10
ฉันเปิดแอปธนาคารในสมาร์ตโฟนดูยอดเงินล่าสุด 83,452 บาท เดือนที่แล้วพยายามประหยัดที่สุดแล้วนะ แต่ก็ยังได้แค่นี้
“มึงจะดูทำไมบ่อย ๆ วะ” ยูมิเอ่ยออกมาก่อนจะก้มดูดน้ำส้มในแก้ว
“กูจะทำอะไรให้เงินมันงอก” ฉันอยากทำอะไรสักอย่างที่ไม่ใช่นั่ง ๆ นอน ๆ อยู่บ้าน รอเงินจากคุณลุงแบบที่เป็นอยู่ ฉันไม่ชินกับการใช้ชีวิตแบบนี้ เมื่อก่อนตอนที่ฉันเรียน ฉันก็ไปทำที่ร้านข้างหน้ามีรัก ให้มีรายได้ขึ้นมา
“ก็ไม่ต้องทำ เรียนก่อน” แวนเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจังคล้ายกับอยากจะดุที่ฉันเอาแต่คิดว่าจะหาเงินทางไหนดี
สองคนนี้เหมือนโอโม่และรุ้งเลย เพื่อนฉันก็ชอบบอกให้เรียนก่อน เพราะใจฉันมักจะไปอยู่แต่กับการหาเงิน การทำงาน ทั้งที่ก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร
พอคิดแบบนี้แล้วก็คิดถึงเพื่อนรักขึ้นมา ฉันกลับมาถึงบ้านก็เปิดไอจีส่องรุ้งและโอโม่ ตอนนี้โอโม่ก็ยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน ยังใช้ชีวิตลั้นลาไปเรื่อย เลื่อนดูทีละรูปจนเจ
