แม่บ้านสาวพรหมจรรย์
บทที่ 2
หลังจากอาบน้ำเสร็จ พราวเนตรก็พยายามจะข่มตาให้หลับ แต่ทำไม่สำเร็จ เพราะในหัวสมองของหล่อนยังคงหมกมุ่นอยู่กับเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อช่วงหัวค่ำตลอดเวลา
สายตาของคีแรนเต็มไปด้วยความเกลียดชังเลือดเย็นทุกครั้งที่มองมายังหล่อน ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเขาถึงได้จงเกลียดจงชังหล่อนแบบนี้
หญิงสาวถอนหายใจแรงๆ แล้วลุกขึ้นนั่ง ไม่อาจตัดความว้าวุ่นใจเรื่องของเจ้านายใจเหี้ยมอย่างคีแรนออกจากสมองได้ หล่อนคงต้องออกไปเดินสูดอากาศบริสุทธิ์สักพัก เหมือนกับที่เคยทำในค่ำคืนที่เคยนอนไม่หลับนั่นแหละ
มือเล็กคว้าเสื้อคลุมสีขาวสะอาดมาสวมใส่ ขณะก้าวเดินออกไปจากห้องพัก มุ่งหน้าตรงไปยังสนามหญ้าหน้าคฤหาสน์ทันที โชคดีที่คืนนี้ดวงจันทร์เกือบเต็มดวง ทำให้หล่อนมองเห็นสิ่งต่างๆ รอบตัวได้ค่อนข้างชัดเจน
หล่อนเดินมาหยุดที่หน้าโต๊ะไม้สีขาวตัวเล็ก ยืนกอดอกมองพระจันทร์ดวงกลมโตด้วยความชื่นชม แม้บางคืนเ
