“อยากได้เท่าไหร่ฉันจะให้ แค่นอนให้ฉันเอาแก้เบื่อก็พอ”
คำพูดของเขาไม่ต่างจากคมมีดที่เฉือนหัวใจของหล่อนจนเป็นแผลฉกรรจ์
ในสายตาของเขา หล่อนมันมีค่าแค่อีตัวบำบัดความใคร่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงเลยสินะ
“ฉันยอมให้คนอื่นเอา ดีกว่าเป็นของคุณค่ะ โอ๊ย...นี่ปล่อยนะ ฉันเจ็บ!”
สองมือใหญ่ขยุ้มต้นแขนแรงๆ อย่างไม่ปรานี หล่อนเจ็บแปลบจนน้ำตาซึมไหลออกมา
เดมอนโน้มหน้าลงมาหา ริมฝีปากหยักสวยแสยะยิ้มร้ายกาจ
“ผู้หญิงร้อนแรงแบบเธอ ผู้ชายหน้าไหนก็สนองให้ถึงใจถึงอารมณ์เท่าฉันไม่ได้หรอก จริงไหมล่ะ พะแพง”
ใบหน้าของหล่อนร้อนฉ่าด้วยความอับอายระคนอดสู แต่ก็ยังกล้ำกลืนฝืนทนตอบโต้เขาออกไปด้วยวาจาเผ็ดร้อนไม่ต่างกันนัก
“ผู้ชายก็เหมือนๆ กันนั่นแหละค่ะ ใครก็ได้สำหรับฉัน”
“ไม่มั้ง... เมื่อกี้ตอนที่ฉันกระแทก เธอร้องครางไม่หยุด เสียงโหยหวนแบบนี้ มีแค่ฉันคนเดียวเท่านั้นแหละที่ทำได้”
กลีบปากอิ่มเม้มแน่น หล่อนมองเขาด้วยความโมโห
