ปลายนิ้วหนาและหยาบกระด้าง จับปลายคางของหญิงสาวตรงหน้าให้เชิดขึ้น สายตาของคนทั้งสองจ้องกันไปมา กลิ่นจันทร์กลืนน้ำลายอึกโตอย่างฝืดคอ
ดวงตาของกลิ่นจันทร์กลอกไปมา ก่อนจะพบว่าใบหน้าของเขากำลังขยับใกล้เข้ามาหาเธอเรื่อย ๆ จนหัวใจของเธอเกือบจะหยุดเต้น ก่อนจะปิดเปลือกตาหนีเขา
ริมฝีปากบางของกลิ่นจันทร์สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นของอีกฝ่าย ลมหายใจอุ่น ๆ ที่ผ่อนออกมาโดนใบหน้าของเธอ
บัดนี้ คุณหลวงณรงค์ปราบได้นำริมฝีปากประกบลงบนริมฝีปากของเด็กสาวตรงหน้าที่มีอายุน้อยกว่าตอนอยู่หนึ่งรอบ ก่อนจะค่อย ๆ บดขยี้ริมฝีปากของเธออย่างหักห้ามใจไม่ไหว
“อืม...” หญิงสาวครางออกมาเบา ๆ ก่อนจะผละร่างของคนตัวใหญ่ให้หลุดออก “ทะ ท่านพี่ ทะ ท่านพี่ไม่ควรทำ
