ติณณ์มาถึงบ้านก็เที่ยงคืนกว่าเกือบตีหนึ่ง ไฟในบ้านของเขาปิดหมดแล้ว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าทุกคนนอนหลับกันแล้ว เขาจึงเดินไปหยุดที่หน้าห้องของร้อยรัก ไม่รู้ทำไมและเพราะอะไร เขาถึงร้อนรุ่มเมื่อคิดถึงร่างเปลือยของหล่อน ทั้งๆ ก่อนหน้านี้มีคนที่พร้อมเสนอให้ เขากลับไม่ตื่นตัว แต่กลับนิ่งเฉย ทั้งๆ ที่ได้เห็นได้จับสองเต้าของจูลี่แล้ว ทั้งที่ปกติเขาจะชอบสองเต้าใหญ่ๆ ของเธอมาก
“ยัยกาฝาก” เขาเดินมาร้องเรียกเจ้าของห้องไม่ดังเท่าไหร่นัก ด้วยกลัวว่าจะมีคนอื่นมาได้ยิน และคนอื่นที่ว่านั้นคือแม่เขาเอง น่ากลัวกว่าใครเลยแหละ
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
เขาเคาะพอให้คนข้างในห้องได้ยิน แต่ก็ยังเงียบอยู่ ติณณ์จึงเรียกเธออีกครั้ง แต่ว่าก็ยังเงียบเหมือนเดิม
“เปิดห้องให้ฉันหน่อยรัก” จากเรียกกาฝากก็เปลี่ยนมาเรียกชื่อเล่นของเธอเฉยๆ แต่ก็ยังเงียบ เขาจึงลองบิดลูกบิดประตูห้องดู และก็ต้องยิ้มพร่าเมื่อได้ยินเสียงดังก๊อก นั่นหมายความ
