“อ๊า! มันคงดีมากเลยว่าไหม ถ้าฉันจะทำความสะอาดดอกไม้เธอด้วยแปรงสีฟันอันนี้”
เอ่ยเสียงแหบพร่า พร้อมกับแลบลิ้นเลียไล้ไปตามด้ามแปรงสีฟัน
“คะ...คุณจะทำบ้าอะไรของคุณน่ะ”
ถามพร้อมกับหนีบขาเข้าหากัน แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะมีคนตัวโตนั่งแทรกตรงกลางอยู่
“เดี๋ยวก็รู้เองทูนหัว อ๊า! ”
พื้นเมืองจ้องมองคนตัวเล็กที่สั่นกลัวอยู่ตรงหน้าด้วยความสะใจ ก่อนมืออีกข้างที่ว่างจะคว้าหมับที่เอวเล็กไว้
อรอุมาสั่นไปทั้งตัว ยิ่งมองหน้าของพื้นเมืองสลับกับแปรงสีฟันแล้ว เธอยิ่งกลัวเข้าไปใหญ่ จนแทบอยากจะดิ้นหนี แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะอีกใจลึกๆ ของเธอก็อยากให้เขาทำให้เช่นกัน
“เอาละนะ พร้อมแล้วนะ อย่ากลัว อย่าเกร็งไปเลย เธอก็รู้ว่าฉันดีกับเธอแค่ไหนเวลาเราร่วมรักกัน”
ว่าแล้วก็เอาแปรงด้านที่เป็นขนปัดกวาดสนามหญ้าเนินขาของหญิงสาวอย่างแผ่วเบา ส่วนมือที่จับเอวเล็กไว้ก็ผละออกมาบีบเกสรดอกไม้ของเธอ
“อือ! อ๊า! พะ...พี่เมือง...ตัวเล็ก
