“อ๊า !
พี่ลืมไปเลยว่านี้อยู่ประตู เรายังไม่ปิดประตูกัน” ว่าแล้วก็ผละออกปล่อยให้เจ้าของห้องปิดห้อง ส่วนตัวหล่อนนั้นก็เดินไปยังห้องนอนอย่างคุ้นเคย ถึงแม้จะสงสัยในตัวแดนเถื่อนมากมายก็ตาม แต่ก็เก็บไว้ในใจ จะไม่ให้สงสัยได้ไงแดนเถื่อนมีรถหรูขับ ใช้โทรศัพท์เครื่องหรู แถมคอนโดฯ แห่งนี้อีก ถ้าไม่ใช่พวกคนมีเงินมีหรือจะสามารถเช่าหรือซื้อที่นี้ได้ ยิ่งของตกแต่งในห้องล้วนแล้วมีแต่ของแบรนด์ดังๆ ทั้งนั้น
“ยืนนิ่งทำไมครับพี่เรย์” เอ่ยเสียงแหบพร่ารสต้นคอคนร่างเล็กจากด้านหลัง เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยื่นนิ่งอยู่ตรงนี้นานแล้ว
ศยามาศปล่อยวางความคิด ความสงสัยทิ้งไป ก่อนจะหันมาจูบแก้มสากที่เต็มไปด้วยหนวดเคราของชายหนุ่ม
“จุ๊บ ! เราไปที่เตียงกันนะ รู้ไหมว่าพี่คิดถึงอกล่ำๆ ของเถื่อนแค่ไหน” ว่าแล้วก็โยนกระเป๋าถือของตัวเองไปยังโซฟาตัวใหญ่ ก่อนจะเดินโอบชายหนุ่ม พร้อมกับสลับจูบไปตามอกแกร่งไปด้วยจนถึงเตียงกว้าง
“อะ ! อูว์ ! เถื่อนช่างรู้ใจพี่จริงๆ เลย” หย่อนก้นกลมกลึงลงนั่งบนเตียงนุ่ม พร้อมกับดึงรั้งร่างชายหนุ่มที่สวมแต่กางเกงนอนเข้ามาหาตน ก่อนจะยกเรียวขาทั้งสองโอบรัดเอวสอบไว้แน่น
“พี่เรย์อย่าเพิ่งใจร้อนสิครับ ยังไงคืนนี้ผมก็ต้องเป็นของพี่อยู่ดี” เอ่ยพลางโน้มตัวลงไปหาปากอิ่ม แล้วบดจูบอย่างดูดดื่ม
“อื้อ ! เถื่อนจ๋า พี่ต้องการเถื่อนนะคนดีของพี่ อ๊า!
” ผละออกมาเอ่ย พร้อมกับลูบไล้ไปตามหน้าอกแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม ก่อนจะปลดเปลื้องชุดเดรสเกาะอกของตนออกอย่างไม่ใยดี แล้วตามด้วยกางเกงขาสั้นและกางเกงในตัวจิ๋วของตน เมื่อเหลือร่างกายที่เปลือยเป่าแล้วก็ยกเรียวขาโอบรัดเอวสอบของชายหนุ่มเหมือนอย่างคราแรก
“สัมผัสผมทีพี่เรย์ โอว์! ” เอ่ยคำรามออกมาด้วยความเสียวซ่าน เมื่อมือเล็กซุกซนของเจ้าหล่อนนั้นล้วงเข้ามาในกางเกงนอนตน พร้อมกับดึงร่นกางเกงของตนลงมาไว้ที่บั้นท้าย
“อ๊า ! อย่าช้าเลยครับ ผมรอไม่ไหวแล้ว อา !ซี๊ดดดด” ชายหนุ่มสูดปากแรงๆ ด้วยความเสียว ยิ่งเห็นคนที่จับท่อนลำของตนแลบลิ้นเลียริมฝีปากก็ยิ่งทำให้ตัวเขานั้นร้อนรุมมากขึ้นเท่านั้น
ศยามาศมองเจ้าของอาวุธที่แข็งร้อนในมือตนอย่างท่าท้าย ก่อนจะก้มลงไปดูดกลืนเข้าปากของตนอย่างกับขนมหวานไม่มีผิด ส่วนมืออีกข้างก็ดึงรั้งมือของคนตัวโตมากอบกุมบีบเคล้นเต้างามของตน
“โอว์! ” แดนเถื่อนคำรามเสียงเข้มออกมาเมื่อสัมผัสกับเต้างามที่เต็มไม้เต็มมือของตน และยิ่งเพิ่มคำปวดร้าวให้แก่นกายร้อนในปากน้อยของเจ้าหล่อนเข้าไปใหญ่ เมื่อยอดถันนั้นเต้งตึงดุนดันต่อสู้กับมือหยาบกร้านของตน
“เถื่อนของพี่ อะ ! อร้ายยย ชูว์!ก้มลงมาดูดกลืนขบเม้นนมพี่ที อะ!อึ ! อุ้ย ! ซี๊ดดดดด” เจ้าหล่อนผละออกมาจ้องมองใบหน้าหล่อที่ตอนนี้กำลังกัดกรามไปด้วยความปวดร้าวแก่นกายร้อน อยากจะสาดชัดลาวาร้อนเร่าของตนใส่ใบหน้างามเหลือเกินในเวลานี้
“เถื่อนของพี่ อะ ! อร้ายยย ชูว ! ก้มลงมาดูดกลืนขบเม้นนมพี่ที อะ !อึ! อุ้ย ! ซี๊ดดดดด” เจ้าหล่อนผละออกมาจ้องมองใบหน้าหล่อที่ตอนนี้กำลังกัดกรามไปด้วยความปวดร้าวแก่นกายร้อน อยากจะสาดชัดลาวาร้อนเร่าของตนใส่ใบหน้างามเหลือเกินในเวลานี้
“อ๊า !พี่เรย์ของผมน่ารักเหลือเกิน อูว์! ” ปากหนาชมด้วยน้ำเสียงแหบห้าว พร้อมกับบีบเคล้นเคล้าคลึงทรวงงามด้วยทวงทำนองรักของตน ร่างหนาโค้งกายเข้าไปพร้อมกับปากหนาขบเม้นดูดกลืนกินยอดถันที่มือหนาอีกข้างดุนดันตรงปากหนา ส่วนมือหยาบกร้านอีกข้างก็ยึดไหล่มนของเจ้าหล่อนไว้
“อื้อ!เถื่อนจ๋าพี่ไม่ไหวแล้วอยากให้เถื่อนสอดแทรกแก่นกายใหญ่โตเข้ามาในกายพี่เหลือเกิน” เจ้าหล่อนผละออกมาจากกายที่แข็งร้อน ก่อนจะลูบไล้รวดเร็วส่งชายหนุ่มไปถึงฝัน
“อ๊ากกกก ผมแตกแล้วครับพี่เรย์ โอว์!” แดนเถื่อนคำรามเสียงเข้มพร้อมกับกันยอดถันเพื่อนระบายความเสียวซ่านที่สาวเจ้าประทานให้ตน พร้อมกับปล่อยลาวาร้อนสวาทของตนอาบรสใบหน้าของสาวเจ้า
ศยามาศตวัดปลายลิ้นเล็กของตนออกมารามเลียลาวาร้อนของตนที่เปรอเปื้อนริมฝีปาก ส่วนที่เปรอะตามใบหน้างามก็ยกมือขึ้นมาลูบไล้กวาดเข้าริมฝีปากเล็กกลืนกินจนหมด
“อร่อยทุกครั้งที่พี่ได้กินเลยเถื่อน” ชมอย่างมารยา ก่อนจะถอยร่างเล็กของตนขึ้นไปยังเตียงกว้าง นอนราบไปกับเตียง ถ่างขาออกกว้าง เพื่อให้แดนเถื่อนเคลื่อนกายเข้ามาแทรกกายหว่างขาของตน
“พี่เรย์ทำให้ผมหลงรู้ตัวไหมครับ” เอ่ยเสียงพร่า พร้อมกับคืบคลานเข้าไปตรงหว่างขางาม มือหยาบกร้านลูบไล่ไปตามเรียวขา ก่อนจะมาหยุดอยู่ตรงเนินสวาทที่เต็มไปด้วยสวนหญ้าที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวานของศยามาศ
“พี่ตั้งใจไง เถื่อนถึงหลงพี่ และต้องเป็นของพี่คนเดียวเท่านั้น” เจ้าหล่อนเอ่ยอย่างหมายมั่น
แดนเถื่อนสะดุดลมหายใจแทบจะทันทีเมื่อได้ยินประโยคของสาวเจ้าคนงาม ความรู้สึกผิดบาปปะเดปะดังเข้ามาในหัวสมองแทบจะทันที เมื่อคิดว่าตัวเองนั้นหรอกศยามาศมาตลอด ไม่เคยบอกให้เธอรู้เลยว่าตนนั้นมีแฟนแล้ว ทั้งๆ ที่ตัวเขานั้นรู้ว่าอีกฝ่ายแต่งงานมีครอบครัวแล้ว ทำแบบนี้ไม่ถูก เขาเห็นแก่ตัวเกินไป แต่ถ้าบอกไปตัวเขาเองนั้นแหละที่จะเสียใจ เมื่อไม่มีเมียชาวบ้านนอนแนบชิดอิงแอบสอดแทรกเข้าหา
“เถื่อนจะเป็นของพี่คนเดียวใช่ไหมจ๊ะ” เจ้าหล่อนชะโงกหน้าขึ้นมาถามคนที่หยุดนิ่งอยู่กลางหว่างขาตน
“ผะ...ผมก็อยู่กับพี่แล้วไงครับ” ชายหนุ่มตอบติดขัด ไม่กล้าที่จะตอบตรงคำถาม เพราะตอนนี้ตัวเขาเองไม่ได้เป็นของศยามาศเพียงคนเดียว ยังมีอีกหนึ่งคนที่แสนดีรอเขาอยู่
ศยามาศสังเกตทุกอย่าง ตอนนี้แววตาของแดนเถื่อนฉายความกังวลออกมาให้เห็นได้ชัดเจน แถมคำตอบที่ตอบแบบอ้อมๆ อีกมันต้องมีอะไรแน่ๆ แต่เธอก็ไม่ได้ชักถามอะไร เพราะจะแอบสืบเรื่องนี้เงียบๆ เพียงลำพัง อยากรู้เหมือนกันว่าอีกฝ่ายมีอะไรปิดบังตนอยู่
“เถื่อนรออะไรอยู่จ๊ะ พี่ถ่างขารอจนเมื่อยแล้วนะ เมื่อไหร่จะแทรกความใหญ่โตเข้ามาสักที พี่ไม่ไหวแล้วนะพี่ร้อนไปหมดแล้ว” เห็นว่ารอกายเติมเต็มจากชายหนุ่มช้า จึงเอ่ยเร่งให้แดนเถื่อนๆ รีบๆ สอดแทรกกายเข้ามาหาตน
“ครับผม” ว่าแล้วมือหยาบกร้านก็จับเรียวขางามแยกออกให้กว้าง
ศยามาศไม่ใช่เด็กไร้เดียงสาที่จะต้องมาเอียงอาย เจ้าหล่อนไม่รอช้าที่จะยกเรียวขาทั้งสองข้างของตนโอบรัดคอหนาของชายหนุ่ม ส่วนมือเล็กทั้งสองข้างของตนก็ยันกายตนให้ยกขึ้นเหลือพื้นเตียง
“ไม่เอาแล้ว เถื่อนดูดกินน้องสาวพี่ก่อนนะค่อยสอดแทรกเข้า
มา พี่อยากให้เถื่อนกวาดทุกหยาดหยดของพี่เข้าไปในปาก” เอ่ยพลาง
แอ่นสะโพกเล็กขึ้นอย่างเชิญชวน