ก๊อกๆ **!!! **
เสียงเคาะประตูหน้าห้องทำให้ไลลาต้องลุกจากที่นอน แต่พอเดินใกล้ถึงประตูก็ต้องตกใจเมื่อคนที่เปิดเข้ามาไม่ใช่ดาริน แต่เป็น...
“ผู้หญิงคนนี้แหละค่ะท่าน ที่มายุ่งกับซานโดเลส”
สายตาที่ทั้งสองมองมาที่เธอ ทำให้ไลลาทำตัวไม่ถูก มันมีแต่ความดูหมิ่นเหยียดหยาม เหมือนเธอเป็นตัวอะไรสักอย่างที่น่ารังเกียจ
“พวกคุณมีธุระอะไรกับฉันเหรอคะ แล้วทำไมถึงได้เปิดประตูเข้ามาได้”
“ฉันไม่ได้มาเพื่อตอบคำถามเธอนะสาวน้อย แต่ฉันมีเรื่องที่จะตกลงกับเธอสักสองสามนาที” บอกพร้อมมองหญิงสาวตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าด้วยสายตาที่ดูถูกดูแคลน
“เชิญพูดธุระของคุณมาเลยค่ะ”
สองสามนาทีผ่านไป ประตูห้องก็ถูกปิดลงอีกครั้งอย่างแผ่วเบา มันคือฝันร้ายของไลลาชัดๆ เมื่อไหร่นะ...เธอถึงจะตื่นจากฝันสักที
ร่างบางเดินมาทรุดตัวลงนอนอย่างอ่อนล้า ก่อนที่ประตูบานเดิมจะเปิดออกอีกครั้งตามมาด้วยเสียงเจื้อยแจ้วของดาริน
“อ้าวพรีม แกไม่ไปทำง
