๔๒
@วันต่อมา
ปิ่งป่อง~ ปิ่งป่อง~ ปิ่งป่อง~
ขายาวมั่นคงก้าวถอยหลังหนึ่งก้าว หลังจากที่เขาแตะปลายนิ้วเพื่อส่งสัญญาณให้คนที่อยู่ในบ้านรับทราบถึงการมาในครั้งนี้ ดวงตาคมกริบจ้องมองกระเช้าผลไม้ที่อยู่ในมือข้างขวา ก่อนจะมองกระเช้าแบรนด์และรังนกอย่างดีที่คล้องอยู่ในท่อนแขนทางด้านซ้ายก่อนที่รอยยิ้มบนมุมปากหนาจะผุดออกมา
แต่แล้วรอยยิ้มบนใบหน้าก็เจือนจางลงเมื่อพบว่าคนที่เดินมาเปิดประตูให้เขาคือใคร
"เจอกันอีกจนได้นะครับ"
"ไมโล พึ่งรู้ว่านายมาถึงก่อนฉัน..."
"คุณรู้จักชื่อและการใช้ชีวิตของผม คุณคงทำการบ้านมาเป็นอย่างดี"
"มีใครอยู่ในบ้านหรือเปล่า ฉันมาพบพ่อและแม่ของนาย"
"พ่อกับแม่ไม่อยู่"
"แล้วเม..."
"เจ้ก็ไม่อยู่เหมือนกัน" แวบหนึ่งที่ดวงตาคมกริบเลื่อนไปจ้องมองที่นาฬิกาข้อมือเพื่อดูเวลา
"เป็นแบบที่คุณเข้าใจนั่นแหละ เจ้ของผมไปบ้านหลังนั้น"
"หมายความว่านายรู้อยู่แล้วว่าเจ้ของนายจะไปที่บ
