ตอนที่ 2 ( โมโห )
1156 คำ
ตอนที่ 2 ( โมโห )
“ เฮอะ!! พูดมาได้ว่าฉันจะไปจับเขา ให้ตายคนอย่าง เจนจิรา เนี่ยนะจะไปจับถึงแม้ว่านั่นจะเป็นครั้งแรกของฉันก็เถอะ แต่ฉันก็ไม่สนหรอกนะยะบอกก่อน เสียตัวข้าไม่ว่าเสียหน้าข้าไม่ยอม หน็อยแน่ คุณต่างหากที่มายั่วผม เฮอะ ไอ้คนหลงตัวเองเอ๊ยคิดว่าหล่อหรือยังไงกันยะ ยิ่งคิดฉันยิ่งโมโหให้ตายเถอะ แต่ใด ๆ ก็คือ..ยัยเจนจิราเอ๊ย ครั้งแรกก็เจอโค้กพี่บิ๊กเลยนะยะฉันล่ะสงสาร กี ฉันจริง ๆ” ฉันขับรถไปด้วยด่าไปด้วยตลอดทางคนอะไรมั่นหน้ามั่นโหนกอะไรขนาดนั้น ไอ้หล่อน่ะฉันไม่เถียงหรอก แต่ไอ้ความมั่นหน้านี้สิ โอ๊ย!!พ่อจะหลงตัวเองอะไรเบอร์นั้น แต่ก็นะ!! มันก็หล่อจริง ๆ นั่นแหละ แต่เดี๋ยว!! ฉันโดนกระแทกจนเป็นบ้าไปแล้วเหรอถึงได้มานั่งทะเลาะกับตัวเองอย่างนี้
“ น้ำหวาน บอสว่าอย่างไรบ้าง ด่าพี่ไหม ” ฉันวางกระเป๋าเสร็จก็หันหน้าไปถามยัยน้ำหวานก่อนเลย ยัยนี่ก็แปลก ๆ ฉันว่านะบอสกับยัยน้ำหวานเนี่ยมีความสัมพันธ์อะไรกันสักอย่างแน่ ๆ เชื่อเซ้นส์ฉันเถอะ
ไอ้ตำแหน่งที่ยัยน้ำหวานทำเนี่ยมันก็มีแค่ตำแหน่งเดียวในบริษัทด้วย แต่เมื่อวานก่อนคุณเปาโล ท่านประธานน่ะ มาหาน้ำหวานถึงที่แถมยังคุยกันแบบสนิทสนมอีกด้วย ฉันว่าเด็กคนนี้ไม่ธรรมดา และฉันก็ต้องรู้ให้ได้ว่าความไม่ธรรมดานี้คืออะไร เจนจิราผู้รู้ทุกเรื่อง เชื่อมือเจนเถอะฉันทำหน้าทำตาอย่างมั่นใจจนยัยน้ำหวานงง
“ พี่เจนเป็นอะไรคะ”
“ อ่อ..เปล่าจ๊ะตกลงบอสว่าไงบ้าง ” ดูน้องมันถามสิฉันแทบตกเก้าอี้ ไอ้คำถามน่ะไม่เท่าไรหรอก แต่สีหน้าที่น้องมันมองฉันเหมือนฉันเป็นคนบ้านี่สิเจนจิรารับบ่ได้
“ ไม่นะคะ เจ้านายก็แค่พยักหน้าเห็นบอกว่าเมื่อคืนพี่เจนน่าจะเมาน่ะ” น้องน้ำหวานหันมาตอบด้วยความเป็นห่วง คงจะห่วงที่ฉันเมานั่นแหละ
“ อืม...แฮ่ ๆ พี่เมาจริง ๆ นั่นแหละ”
“ แล้วพี่เจนคุยกับเขารู้เรื่องไหมคะ เมื่อวานไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม ” เนี่ยจะให้ฉันร้ายกับน้องได้ยังไง ในเมื่อน้องมันนะดีกับฉันขนาดนี้ งานการอะไรเธอก็ช่วยฉันทุกอย่างเลยนะบอกเลย ดีจริง ๆ ฉันก็มีเวลาแต่งหน้าทาปากของฉันบ้าง ให้สมกับตำแหน่งเลขาสาวสวยสุดเซ็กซี่ที่ใคร ๆ ก็หมายตา
“ รู้เรื่องค่ะ เขาใช้ภาษาอังกฤษคุยกันน่ะพี่เลยรอด อิอิ ว่าแต่มีงานอะไรบ้างวันนี้ ” ฉันหันไปยิ้มตอบน้องอย่างจริงใจเลยล่ะก็ เมื่อวานบอสกับมิสเตอร์อีวานน่ะคุยกันเป็นภาษาอังกฤษตลอดเวลาเลยล่ะ คงกลัวว่าฉันจะไม่เข้าใจล่ะมั้ง แต่ตอนประชุมมันมีช่วงจังหวะที่คุยภาษารัสเซียไง ฉันก็เลยต้องให้น้ำหวานช่วยแปลให้บ้างน่ะ ฉันว่าฉันต้องไปลงเรียนภาษาเพิ่มแล้วล่ะ พูดถึงอีตาอีวานแล้วยังโมโหไม่หาย คนอะไรนิสัยแย่ชะมัดหลงตัวเองถึงแม้บอดี้อีตานั่นจะน่าหลงก็เถอะ นี่ตอนเดินเข้ามาฉันก็เจ็บ ๆ อยู่เลยดีนะยัยน้ำหวานแสนซื่อไม่ทัก ที่ไม่ทักนางก็คงไม่รู้นั่นแหละ
ตึ๊ดดด
เสียงเรียกเข้าจากอินเตอร์คอมที่โต๊ะทำงานของเจนจิราดังขึ้น
“ ค่ะบอส มีอะไรให้เจนรับใช้คะ” ฉันหันไปกดรับสายของบอส จากโทรศัพท์ภายใน และไม่ลืมจะยิ้มก่อนด้วย แต่ฉันก็ไม่เข้าใจหรอกนะว่าฉันจะยิ้มไปทำไม ยิ้มไปก็ใช่ว่าบอสจะเห็น แต่มันเป็นคอนเซ็ปต์ไงเข้าใจใช่ไหม
“ ขอเอกสารของรัสเซียด้วยครับ แล้วเดี๋ยวบอกน้ำหวานชงกาแฟมาให้ผมด้วยนะ” ไอ้เอกสารนี่ก็พอเข้าใจได้อยู่นะ แต่กาแฟเนี่ยฉันชงให้ก็ได้ไหม ทำไมจะต้องใช้แต่น้องก็ไม่รู้คือเมื่อก่อนฉันก็เป็นคนชงให้ไหมล่ะ ไม่ได้จะอิจฉาหรอกนะ แต่คนสวยไม่เข้าใจ
“ รับทราบค่ะ เดี๋ยวนี้บอสไม่ใช้บริการเจนเลยนะคะเจนน้อยใจแล้วนะคะเนี่ย ”
“ เจนจิรา เกลื้อหนุน ผมบอกว่า..” นั่นไงองค์พ่อลงอีกแล้ว ไม่น่าเลยเจนจิรา เสียงที่เปลี่ยนก็เหมือนอนาคตของการเป็นเลขาที่ไม่แน่ตามอารมณ์ผีเข้าผีออกของบอสสุดหล่อนั่นเอง
“โอเคค่ะ เอกสารรัสเซีย กับกาแฟของน้ำหวานโอเคนะคะบอส ”
กริ๊ก!!!!
ฉันยกหูออกแทบไม่ทันกระแทกโทรศัพท์มาได้ถ้ามันพังฉันไม่ตามเรื่องเปลี่ยนให้หรอกนะบอกก่อน เติมหน้า
สักนิดก็ดี ไม่ได้ชอบหรอกนะ แต่ถ้าได้ก็ไม่พลาดนะคะบอกเลย อิอิ
“ น้ำหวานบอสบอกให้ชงกาแฟไปให้นะคะ” ฉันเดินไปบอกน้องในห้องน้ำข้างห้องครัว ใช่ค่ะน้องกำลังทำความสะอาดกระจกใสห้องน้ำอยู่ ขยันจริง ๆ แต่ความรู้ขนาดยัยน้ำหวานบอสยังให้มาเป็นพนักงานทั่วไป ทั่วไปในที่นี้คือพนักงานตามสั่งของบอสนั่นแหละ
“ ดื่มอีกแล้วเหรอคะ เพิ่งจะดื่มไปเองนะ”
“ไม่รู้สิคะ ถ้าไม่ติดใจกาแฟ ก็ติดใจคนชงนี่แหละค่ะพี่ว่า ” ฉันยกมือมาแคะเล็บและยักไหล่ตอบไป
“ พี่เจนก็พูดไปเรื่อย จะมาติดใจอะไรหวานล่ะ ไม่เห็นเหรอคะแกล้งหวานทุกอย่าง พี่เจนไม่รู้เมื่อวันก่อนหวานโดนล้างส้วมทั้งตึกนะคะ”
“ ฮ่าฮ่าฮ่า บอสนี่เข้าใจแกล้งนะ พี่ล่ะไม่เข้าใจจริง ๆ เฮ้อ พี่เอาเอกสารไปให้บอสก่อนนะน้ำหวานก็ชงกาแฟตามไปละกัน ” ฉันเดินไปหยิบเอกสารก่อนจะไปเคาะประตูนรก เอ๊ยไม่ใช่ประตูห้องทำงานบอส แต่ให้ตายเถอะทำไมฉันไม่เห็นนะว่าบอสมีแขกมาตั้งแต่เมื่อไร แค่เดินไปสั่งงานน้ำหวานแป๊บเดียวเองนะ
“ ทำไมเลขานายไม่อยู่โต๊ะเลยล่ะมาร์ติน ” ฉันหันไปมองทันทีเสียงแปลกที่พูดภาษาอังกฤษสำเนียงรัสเซียจะมีใครถ้าไม่ใช่โค้กพี่บิ๊ก เอ๊ยไม่ใช่มิสเตอร์อีวานน่ะ
“ ขอโทษค่ะบอส เจนไม่ทราบว่าบอสมีแขกและที่เจนไม่อยู่โต๊ะก็เพราะว่าเจนไปสั่งงานน้ำหวานให้บอสไงคะ อุ๊ย!! สวัสดีค่ะมิสเตอร์อีวาน” ฉันหันไปยิ้มให้อีตาฝรั่ง
- ผู้เขียน
