ตอนที่ 16 (จะเลิกกินโค้ก)
“ อ๊ะ..ถอยไปนะฉันทำเองได้แหละ”อีวานขยับมาคาดเข็มขัดให้ฉันตอนที่เราอยู่กันในรถ ฉันติดรถเขาไปที่บริษัทด้วยน่ะจะไม่ให้ติดรถเขาได้ไงในเมื่อบอสกับยัยน้ำหวานทิ้งฉันไปแล้วแบบนี้
“ ชักช้า นี่เราสายมากแล้วนะ...อะเสร็จแล้ว ” ฉันก้มหน้าลงไปมองเขาที่กำลังกดขมักเขม้นอยู่ตรงหน้าตักฉัน และเมื่ออีวานคาดเบลท์ให้ฉันเสร็จเขาก็เงยหน้าขึ้นมา ทำให้สายตาของเราประสานกันอย่างไม่ได้ตั้งใจ อยู่ ๆ ฉันก็เกิดอาการประหม่าขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้
“ มะ..มองบ้าอะไร..ตะลึงในความสวยของฉันหรือไง ” อีวานชะงักหยุดทันที ตอนแรกฉันว่าหน้าเขามันขยับเข้ามาใกล้ ๆ ฉันเรื่อย ๆ เลยนะ แต่พอฉันพูดเขาก็นิ่งและจ้องหน้าฉัน
“ หลงตัวเอง ” อีวานบ่นออกมาพร้อมกับขยับตัวกลับไป และเคลื่อนรถออกไปจากหน้าบ้าน
“ ทำไมหลงตัวเองแล้วไง ถ้าไม่ให้ฉันหลงตัวเอง จะให้ฉันหลงนายหรือไง ” ฉันยกมือขึ้นกอดอก และเบะปากพูดออกมาอย่างชังน้ำหน้
