ตอนที่ 8

1341 คำ

ฉันไปทำงานด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส หลายวันมานี้ฉันมีความสุขดี จนพี่อ้อมที่เห็นสีหน้ามีความสุขของฉันอดไม่ได้ที่เอ่ยแขวะแบบขำๆ "แหม อาทิตย์ก่อนทำหน้าอมทุกข์เหมือนจะมีใครตาย มาวันนี้หน้าตาสดชื่นแจ่มใสเชียวนะยะ" ฉันได้ยินก็หัวเราะร่วน แม้จะทำงานอยู่คนละชั้นคนละส่วนกันแล้ว แต่ฉันก็ยังเจอพี่อ้อมก่อนเข้างานในช่วงเช้าที่หน้าลิฟต์และช่วงพักกลางวันในแคนทีน บางวันก็นัดกันไปแฮงเอาท์หลังเลิกงานด้วยกัน ฉันยกกาแฟเข้าไปให้คุณสองในห้องทำงานเหมือนทุกวัน ฉันพึ่งรู้ว่าคุณสองเป็นคนติดกาแฟมาก เขาดื่มวันละสามเวลา ดื่มได้หมดทุกประเภท ทุกรสชาติ ทุกยี่ห้อ ขอแค่เป็นกาแฟก็พอ "โรส เย็นนี้ออกไปพบลูกค้ากับผมหน่อยนะ" คุณสองสั่งขณะยกกาแฟขึ้นจิบ ฉันมองเขาแล้วทำท่าอึกอักขึ้นมา เพราะเย็นนี้ฉันมีนัดกับบาส บาสจะพาฉันไปพบป๊าม้าเขา แต่ฉันก็ไม่เคยปฏิเสธเรื่องงานได้อยู่แล้ว "ค่ะ" ฉันตอบรับเขาไป คุณสองคงเห็นท่าทีอึกอักเหมือน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม