“ค่ะ มัทจะไปว่าอะไรคุณวินได้ล่ะคะ ในเมื่อไม่ว่าคุณวินจะไปทำอะไร กับใครที่ไหนมันก็เป็นเรื่องของคุณ เพราะฉะนั้นคุณวินไม่ต้องมาสนใจหรอกนะคะว่ามัทจะรู้สึกยังไง” มัทนาเอ่ยตอบกลับไปในที่สุด ทั้ง ๆ ที่เธออุตส่าห์พยายามเงียบงำมานาน แต่เขาก็ยังไม่วายซักไซ้หาความกันไม่ยอมหยุด สุดท้ายเลยต้องพูดทุก ๆ สิ่งที่กำลังคิดอยู่ออกไปอย่างเลี่ยงไม่ได้
“ฉันบอกเหรอว่าสนใจความรู้สึกของเธอ”
“เปล่าค่ะ มัทก็แค่...”
“ก็ยังดีที่เธอยังจำข้อตกลงของเราสองคนได้ขึ้นใจ เพราะต่อจากนี้ไปฉันจะได้เต็มที่...” กวินภพไม่รอให้อีกฝ่ายได้พูดหรือตอบอะไรออกมาอีก เขาพูดตัดบทก่อนจะตั้งหน้าตั้งตาขับรถต่อไปท่ามกลางความเงียบเชียบที่ค่อย ๆ เคลื่อนตัวเข้ามาปกคลุมทั่วทั้งรถในที่สุด
“เย็นนี้เธอกลับบ้านเองก็แล้วกัน ฉันมีนัด” เสียงเข้มเอ่ยบอกเพียงสั้น ๆ หลังจากเลี้ยวรถคันหรูของตัวเองมาจอดที่หน้าบริษัทฯ คนใจดำพูดและไม่รอฟังคำตอบ เพราะทันทีที่พู
