“เปล่านะคะ มันไม่ใช่แบบนั้นค่ะ มัทแค่กำลังคิดว่าที่คุณทำดีกับมัทเพราะว่าคุณกำลังรู้สึกผิดกับอะไรบางอย่างอยู่หรือเปล่ามันก็เท่านั้นเองค่ะ” คำถามที่ตรงไปตรงมาบวกกับข้อสันนิษฐานของมัทนาทำให้กวินภพได้แต่ยืนอึ้ง
มัทนาเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ดูเขาออกในด้านอารมณ์และการกระทำ เพราะสิ่งที่เธอเพิ่งจะพูดออกมานั้นล้วนแล้วแต่เป็นความจริง ความจริงที่เขาเองก็ไม่ค่อยอยากจะยอมรับสักเท่าไร
เขากำลังรู้สึกผิด ที่บางครั้งก็อาจจะแกล้งเธอมากไปหน่อย
ไหนจะประโยคที่หญิงสาวสบถด่าออกมาเมื่อคืนนั่นอีก มันยิ่งจะตอกย้ำทำให้เขารู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมานั้นมัทนาต้องอดและทนต่อนิสัยร้าย ๆ ของเขามามากแค่ไหน แต่สิ่งที่น่านับถือกว่าอะไรทั้งหมดคือเธอเลือกที่จะอดทน แม้ว่าจริง ๆ แล้วจะลุกขึ้นมาต่อว่าเขาเมื่อไรก็ได้ทั้งนั้นแต่เธอก็ไม่ทำ
“ฉันจะไปรู้สึกผิดอะไรกับเธอได้ อย่าหลงตัวเองให้มันมาก รีบขึ้นรถได้แล้ว ฉันมีงานต้องทำ ไม่มีเ
