ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไรฝ่ามือน้อย ๆ ก็ยิ่งไหลวนต่ำลง ๆ มากขึ้นเท่านั้น พร้อมกับความอดทนของกวินภพที่กำลังหมดลง
“อยู่นิ่ง ๆ สิมัทนา อยากถูกฉันจับกินนักหรือไง” เสียงเข้มต่อว่าพร้อมทั้งเอื้อมมือข้างที่ว่างเว้นอยู่ไปจับข้อมือบางทั้งสองข้างชูขึ้นเหนือหัว เพราะไม่อยากให้เธอลูบสัมผัสตัวของเขามากไปกว่านี้ เพราะถ้าหากบางสิ่งบางอย่างในกายของเขามันติดไฟขึ้นมาแล้วล่ะก็คนที่จะเสียหายหนักก็คือเธอ และดูจากอะไร ๆ หลายอย่าง เขารับรองได้เลยว่าเธอเสียหายย่อยยับอย่างแน่นอน
“อุ๊บ! อ้วก!” ทว่าจู่ ๆ มัทนากลับลืมตาขึ้นพร้อมกับอ้วกใส่คนข้างกายเต็มแรง หญิงสาวกำสาบเสื้อของเขาเอาไว้แน่นเพื่อหาที่ยึดเหนี่ยว ในขณะที่อีกคนทั้งช็อกและตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นจนพูดไม่ออกไปนานหลายนาที
“มัทนา นี่เธอ! กล้าอ้วกใส่ฉันเหรอ ยัยผู้หญิงบ้า!” กวินภพตวาดลั่น ก่อนจะรีบอุ้มเอาแม่ตัวดีที่ทำหน้าคล้ายว่าจะอ้วกออกมาอีกรอบเข้าห้องน้ำอย่
