6
1074 คำ
6
“ได้” เขาตอบเสียงเน้นหนัก “ฉันยินดีทำตามที่แกร้องขอ”
คำตอบของบิดาเรียกรอยยิ้มให้กับคนที่ต้องการอิสระทันที “จริงๆ นะคะคุณพ่อ”
“จริงสิ ถ้าแกทำตามที่ฉันบอกเหมือนกัน”
“ค่ะคุณพ่อ ตาจะทำทุกอย่างตามที่คุณพ่อบอกค่ะ” เธอพูดพร้อมรอยยิ้มแห่งความหวัง
“แกกลับไปเตรียมตัวที่บ้านได้แล้ว พรุ่งนี้ตอนเก้าโมงมารอฉันที่รถ” รณชัยตัดบทเมื่อเสร็จธุระ
“คุณพ่อคะ จำเป็นรึเปล่าคะที่ตาจะต้องไปอยู่ที่บ้านของคุณสิงห์ ไปแบบเช้าเย็นกลับได้ไหมคะคุณพ่อ ตาเป็นห่วงแม่ค่ะ”
เรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ญาตาวีเป็นกังวล หากเธอไปอยู่บ้านของเจ้าของเงินกู้แล้วใครจะเป็นคนดูแลมารดา ไหนจะเรื่องข้าวปลาอาหารที่เธอเป็นเพียงคนเดียวที่ดูแลเรื่องนี้ หากไม่มีญาตาวีสักคนแล้วใครจะทำหน้าที่นี้
“เรื่องแม่ของแกไม่ต้องห่วง ฉันจะส่งข้าวส่งน้ำให้แม่แกเอง ดูแลแทนแกทุกอย่าง แต่ถ้าแกดื้อดึงไม่ทำตามที่ฉันบอกล่ะก็ แม่แกอดตายแน่ๆ”
รณชัยพูดตัดปัญหา เขาจะรับอาสาดูแลเรื่องอาหารการกินของผกากรองเอง ซึ่งเป็นเรื่องที่รณชัยไม่ได้ดูแลมาเป็นเวลากว่าห้าปีแล้ว
แม้ว่าบิดาจะขันอาสาช่วยเหลือ แต่ญาตาวีก็ยังไม่คลายความกังวล สีหน้ายังเต็มไปด้วยความหนักใจ “แต่ว่า...”
“แกไม่เชื่อคำพูดของฉันใช่ไหม ฉันบอกว่าจะดูแลให้ก็เป็นไปตามนั้น อย่าเรื่องมากนักนะ ถ้าเรื่องมากฉันจะไม่ทำอะไรให้แม่แกสักอย่าง” เสียงติดรำคาญของรณชัยดังขึ้น “หรือถ้าแกเป็นห่วงแม่แกมากล่ะก็ ตอนกลางคืนทำหน้าที่นางบำเรอ ตอนกลางวันมาทำหน้าที่ลูกกตัญญูก็ได้นะ ถ้าแกมีปัญญา”
รณชัยพูดประชด แต่สำหรับญาตาวีมันคือทางออกของความกลัดกลุ้ม และเป็นวิธีที่จำทำให้ตนเองเกิดความสบายใจ คลายความกังวล
“ขอบคุณคุณพ่อมากนะคะสำหรับคำแนะนำ ตาไปเตรียมตัวก่อนนะคะ”
ญาตาวีพนมมือไหว้บิดา ก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไปจากห้องทำงานของรณชัย ทันทีที่ร่างเล็กของลูกสาวพ้นประตู มือเหี่ยวย่นตามวัยก็เอื้อมมือไปหยิบมือถือเครื่องพอดีมือขึ้นมา กดหาเบอร์ของปลายทางที่ต้องการติดต่อ รอไม่กี่อึดใจการสนทนาสั้นๆ ก็เกิดขึ้น พร้อมรอยยิ้มกว้างหลังจากที่สนทนากับราชสีห์จบลง
ญาตาวีกอดกระเป๋าของตัวเองเอาไว้แน่น เมื่อรถยนต์ของบิดาเคลื่อนตัวผ่านประตูรั้วบ้าน เข้ามาในอาณาเขตของบ้านหลังใหญ่ที่ตั้งตระหง่านตรงหน้า เนื้อที่กว้างขวางมีสนามหญ้าสีเขียวชอุ่มอยู่ด้านข้างของตัวบ้าน ล้อมรอบด้วยต้นไม้สูงใหญ่ ดอกไม้หลากหลายสายพันธุ์ที่แบ่งบานรับแสงตะวัน น้ำพุรูปมังกรที่ตั้งเด่นอยู่หน้าบ้าน ส่งเสริมให้สถานที่แห่งนี้ดูมีบารมีและน่าเกรงขาม ดูภายนอกบ้านหลังนี้สวยและน่าอยู่เป็นที่ปรารถนาของใครหลายคน แต่ไม่ใช่สำหรับเธอ
“แกจำไว้นะนังตา อย่าทำอะไรให้คุณสิงห์ไม่พอใจเด็ดขาด ถ้าเผื่อแกไม่ได้ดังใจฉันล่ะก็ แม่แกเจ็บตัวแน่ๆ”
รณชัยสั่งเสียงเฉียบ และตบท้ายด้วยการข่มขู่เช่นเดิม
“ค่ะคุณพ่อ” เธอรับคำเสียงอ่อย หน้าตาซีด รู้สึกร้อนผ่าวตรงบริเวณดวงตากับคำพูดที่ไม่ใยดีซ้ำแล้วซ้ำเลาส
“ลงรถได้แล้ว” ผู้เป็นพ่อสั่ง “แล้วทำหน้าทำตาให้มันดีๆ หน่อย แค่ไปนอนกับผู้ชายไม่ถึงตายหรอกน่า”
คำพูดนี้หรือที่เล็ดรอดออกมาจากปากของคนที่ขึ้นชื่อว่า พ่อ ไม่มีการปลอบโยน ไม่มีการพูดให้เธอเกิดความสบายใจหรือทำให้อาการหวาดหวั่นของเธอลดน้อยลง ช่างเป็นคำพูดที่ทำให้ผู้ฟังเกิดความเสียใจ บาดลึกร้าวลงไปในหัวใจไม่ต่างกับถูกของมีคมกรีด น้ำตาสาวล่วง มือสั่น กายสั่นและหัวใจสั่น
การหลับนอนกับผู้ชายไม่ถึงตาย เธอพอจะเข้าใจเพราะมันเป็นกลไกของธรรมชาติ แต่มีความสัมพันธ์ทางเพศกับผู้ชายที่ไม่รู้จัก ไม่เคยเห็นหน้าไม่ใช่เรื่องปกติสำหรับญาตาวี มันเป็นเรื่องที่น่ากลัวมากที่สุดก็ว่าได้
สมองน้อยๆ ของเธอนึกถึงเจ้าของเงินกู้ ญาตาวีไม่รู้ว่าหน้าตาของเขาเป็นเช่นไร จะแก่หรือว่าจะหนุ่ม จะมีนิสัยใจคออย่างไร แต่ก็คงมักมากในกามไม่น้อยไม่เช่นนั้นคงไม่ยื่นข้อเสนอนี้ให้บิดา
วินาทีนี้ญาตาวีเข้าใจความรู้สึกของผกากรองแล้วว่านางรู้สึกเช่นไรที่ต้องมอบร่างกายให้ชายที่ไม่รู้จัก แลกกับเงินก้อนโตที่บุพการีจะได้รับ แล้วต้องตกอยู่ในบ่วงพิศวาสของชายแปลกหน้าด้วยความจำยอม จำใจ ผกากรองทนมาโดยตลอด ทนเพื่อรออิสรภาพจากรณชัยที่ไม่รู้ว่าจะหยิบยื่นให้วันใด คราวนี้ถึงเวลาที่ญาตาวีจะทนเพื่อมารดาบ้าง เธอหวังว่าเงินก้อนนี้จะช่วยพยุงธุรกิจของบิดาให้ดีขึ้น หากธุรกิจเติบโตดี หนี้สินก็คงลดและหมดลงในไม่ช้า ถึงเวลานั้นตนกับผกากรองก็จะหมดเวรหมดกรรมกับตระกูลสุวรรณเจริญเสียที
...ญาตาวีจะทนให้ถึงที่สุด ทนเพื่อรอวันแห่งอิสรภาพ
“เอ้า ลงมาสิ” รณชัยสั่งคนในรถอย่างหัวเสีย “มัวแต่พิรี้พิไรอยู่ได้”
ญาตาวีที่กำลังตกอยู่ในห้วงความคิดของตนเองสะดุ้ง ขยับร่างมายังประตูรถที่เปิดกว้าง วาดขาที่ค่อนข้างสั่นลงไปวางบนพื้นปูน ก่อนจะขยับตัวให้ออกมาพ้นรถ เธอมองบ้านหลังงามด้วยความหวาดกลัว มองนิ่งไปยังประตูบ้านที่เปิดกว้าง เสมือนประตูนรกเปิดรออยู่ และอีกไม่กี่วินาทีต่อมา ญาตาวีก็กำลังจะก้าวเข้าไปย่ำเยือนนรกบนดิน
“ฉันพาลูกสาวมาส่งให้คุณสิงห์” รณชัยเอ่ยบอกชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งที่คาดว่าน่าจะเป็นลูกน้องของเจ้าของบ้าน
- ผู้เขียน
