ฐิตตามาพร้อมกับตาโชติและยายบุญมาด้วย ในวันที่ท่านต้องมาเป็นวิทยากรให้ความรู้ตามที่นายแพทย์พงศ์ภรณ์ส่งจดหมายเชิญมาให้ ส่วนสองแสบไม่ได้มาเพราะกลัวจะป่วนเขาเสียก่อนจะเสร็จงาน
หมดครึ่งเช้าภารกิจเรียบร้อยดี บ่ายเป็นกิจกรรมของทางโรงพยาบาลที่จัดให้ผู้เข้าร่วมอบรมได้ร่วมกันทำต่อจนครบตามกำหนดเวลา นายแพทย์พงศ์ภรณ์เชิญตาโชติ ยายบุญมาและฐิตตาร่วมรับประทานอาหารเที่ยงด้วยกันก่อน ทั้งหมดจึงเดินเข้าห้องประชุมย่อยของทางโรงพยาบาลจากนั้น
นายแพทย์พงศ์ภรณ์เดินขนาบข้างตาโชติไป ยิ้มไปพลาง กล่าว “ขอบคุณมากนะครับคุณตาที่ให้เกียรติมาเป็นอาจารย์สอนให้พวกเรา”
“ยินดีครับหมอ ผมเสียอีกต้องขอบคุณหมอที่เปิดโอกาสให้คนแก่อย่างผมได้มาพบปะกับคนมีความรู้ความสามารถหลากหลายด้านแบบนี้ อยู่บ้านไม่ค่อยได้คุยกับใครเขาหรอก มาแบบนี้สนุกดีเหมือนกัน”
คุยกันอีกครู่ นายแพทย์พงศ์ภรณ์จึงถือโอกาสถามถึงอีกเรื่อง
“วันก่อนผมเข้าไปคุยก
