EP6 เข้าใจแล้ว :)
2755 คำ
EP6 เข้าใจแล้ว :)
วันต่อมา…
@คอนโดเชอรีน
“กูบอกแล้วใช่มั้ยว่าน้องมันร้าย ไม่เชื่อกูเป็นไงล่ะ”
“เออบอกแล้วว่ามันเสือ แล้วนี่คุยกับน้องมันยัง?”
เตยกับวาวาที่มาค้างที่คอนโดของเชอรีนตั้งแต่เมื่อคืนตื่นเช้ามาก็บ่นคนตัวเล็กที่เอาแต่นั่งมองรูปเตวิชจูบกับผู้หญิงในผับที่เพื่อนส่งมาให้ดูเมื่อคืนรู้สึกว่าผู้หญิงจะอยู่คณะนิเทศนี่แหละวงในบอกมาว่าเตวิชตามจีบอยู่ (ลูกพีชจากเรื่อง ‘แฟนไม่เก่า’)
วันนี้พวกเธอไม่มีเรียนกันน่ะก็เลยกะนอนเล่นที่คอนโดเชอรีนยาวเลย แต่จุดประสงค์จริงๆ ก็คือถ้าเพื่อนอยู่ด้วยเชอรีนจะได้ไม่กล้าออกไปหาไอ้น้องเตอะไรนั่นอีก
“ไม่ได้คุยเลย น้องไม่ตอบไลน์เลยอ่า แต่ว่าๆ ที่มึงเห็นอาจจะเป็นอุบัติเหตุก็ได้นะแบบสะดุดล้มแล้วจุ๊บๆ กันอะ”
คนมองโลกในแง่ดียังคงไม่ปักใจเชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าเตวิชจีบคนอื่น แต่ว่าน้องก็ยังไม่ตอบไลน์เธอเลยนะไลน์ไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว สงสัยจะเหนื่อยจนหลับไปน่ะไม่เป็นไรพี่รีนรอได้แหละ เรื่องจูบเรื่องไปผับพี่รีนก็เข้าใจอาจจะโดนเพื่อนบังคับไปก็ได้เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องปกติมากเพราะน้องก็เรียนวิศวะมันก็ต้องมีบ้าง
ส่วนเรื่องจูบ…ผู้หญิงอาจจะสะดุดแล้วน้องไปช่วยไว้ก็ได้ๆๆ (‘.’) คนดีของพี่รีน -3-
“โอ๊ยย อิเชอ!!! กูเห็นกับตาว่ามันจูบกับคนอื่นจูบนานด้วยนัวขนาดนั้นไม่ใช่อุบัติเหตุแล้วมั้งถ้าไม่มีคนมาผลักออกมันไม่หยุดหรอก” ใบเตยปี๊ดแตกที่เพื่อนหลงผู้ชายไม่ลืมหูลืมตา เธอรู้ว่าเชอรีนรู้ว่าอะไรเป็นอะไรแต่ตอนนี้เลือกที่จะไม่ยอมรับซะมากกว่า มันเป็นคนแบบนี้ล่ะไม่เห็นกับตาก็ไม่เชื่อ
“: (”
“ไม่ต้องมาเบะ! ยอมมันมากนักกูจะตีให้ รู้นะว่าวันนั้นมึงไม่นอนห้องตัวเองน่ะ”
“วาไม่ดุซี่ กูเศร้าอยู่นะ” เตยกับวาวาสลับกันบ่นเพื่อนตัวเล็กจนหูชา ปล่อยให้ทำตามใจชอบมากก็แบบนี้ล่ะ ใจแตกหมดแล้วเพื่อนพวกเธอน่ะวันนั้นมาหาก็ไม่อยู่ห้องพอมาเรียนก็ไม่ได้ใส่เสื้อช็อปตัวเองมาด้วยนะเสื้อตัวใหญ่ขนาดนั้นมีแต่ไซต์ผู้ชายเท่านั้นแหละแล้วเชอรีนมีเพื่อนผู้ชายที่ไหนกันถ้าไม่ใช่ของไอ้น้องเตวิชอะไรนั่น คิดว่าพวกเธอดูไม่ออกหรือไงกันไม่พูดแต่ก็คอยมองเพื่อนอยู่ตลอดนั่นะ คิดว่าน้องเตวิชอะไรนั่นจะมาดีเห็นเพื่อนมีความสุขดีก็คิดว่าสักวันคงได้คบกันแต่พอเห็นกับตาตัวเองว่ามันไม่ได้ดีอย่างที่เชอรีนคิดพวกเธอก็ต้องกันเพื่อนตัวเองออก
“พอเลยนะไม่ต้องยุ่งกับมันแล้ว”
“แต่กูชอบน้องอ่า ชอบมากๆ ด้วย” เชอรีนงอแงไม่ยอมท่าเดียวจะให้เลิกยุ่งได้ยังไงในเมื่อเธอชอบน้องไปแล้ว…
“ถ้าไม่อยากเสียใจก็หยุดตั้งแต่ตอนนี้เลยเชอ กูก็ไม่ชอบนะที่มันคุยกับมึงแต่ยังไปจีบคนอื่นแบบนั้น”
“ไม่รู้ๆ ไม่รู้ด้วยแล้วไม่เอาไม่ฟัง!” คนตัวเล็กปิดหูส่ายหน้าเหมือนไม่อยากรับรู้อะไรแล้ว รู้ว่าเพื่อนหวังดีแต่ว่าให้เลิกยุ่งกับน้องยังไงเธอก็ทำให้ไม่ได้หรอก
“งั้นมึงดูนี่!”
“อะไรอ่า” เตยยื่นโทรศัพท์ที่แสดงหน้าไอจีของเตวิชให้เชอรีนดูคนตัวเล็กที่พอได้เห็นก็เงียบไปเลย
IG
(Photo: รูปผู้หญิงที่ชื่อลูกพีช)
Tewich: ไม่รู้ว่าไอติมหรือลูกพีชหวานกว่ากัน @Lookpeach
Lookpeach: ต้องไอติมสิๆๆ พี่พีชกินไม่ได้นะน้องเต
Tewich: หรอครับ แย่จังอดกินเลย @Lookpeach
SexyFaii: ห๊ะ! ลูกพีชกับน้องเตคบกับหรอๆๆ
Oneone: มึงๆๆๆ @Twotwo
Gift: อุ้ยๆๆๆๆๆ
Lagonnaka: เดี๋ยวก๊อนนน คือยังไงคะแล้วพี่เจ้าทัพล่ะพี่พีช!
.
.
“ทีนี้จะพอได้ยัง” คนตัวเล็กเริ่มหน้างอเบะปากขึ้นเหมือนคนจะร้องไห้เมื่อเห็นเตวิชลงรูปคนอื่น คนในรูปทั้งสวยทั้งน่ารักไม่แปลกใจที่น้องเตจะสนใจ แต่ว่า… แต่ว่านะเธอเองก็มั่นใจว่าตัวเองน่ารักไม่แพ้คนนั้นเหมือนกันนั่นแหละ หน็อยน้องเตนะพอวันนี้พี่รีนไม่ได้เข้าคณะก็เอาใหญ่เลยนะไปเที่ยวกับคนอื่นได้แต่ตอบไลน์เธอไม่ได้งั้นหรอ ถามว่าเจ็บมั้ยที่ต้องมาเห็นอะไรแบบนี้บอกเลยว่าเจ็บ และเจ็บนี้ต้องเอาคืนเท่านั้น! จะเอาคืนให้จุกๆ เลย!
“ว่าไงจะเลิกยุ่งกับมันได้ยัง” วาวาถามซ้ำเมื่อเชอรีนเอาแต่กำหมัดแน่นและขบปากตัวเองเหมือนพยายามข่มอารมณ์อยู่ หวังว่าเห็นแบบนี้แล้วเพื่อนจะพอสักทีนะ ดูท่าทางแล้วไอ้น้องเตอะไรนั่นน่าจะชอบคนชื่อลูกพีชมากอยู่ถึงกับลงรูปในไอจีขนาดนี้
“ใครจะยอมเสียน้องเตไปกันล่ะ!” แต่เหมือนว่าเพื่อนจะคิดผิดเพราะนอกจากจะไม่ยอมเลิกแล้วเชอรีนยังมุ่งมั่นจะเอาน้องคืนมาเป็นของตัวเองให้ได้จนเพื่อนต้องถอนหายใจแรงๆ
“อิเชอ!!”
ไปให้สุดเลยเชอรีนคนอย่างมึงมันห้ามอะไรไม่เคยฟังอยู่แล้วนี่ ก็เชอรีนน่ะลงทุนกับน้องเตไปเยอะเลยนะถ้ายอมง่ายๆ
สิ่งที่เสียไปก็ไม่มีความหมายน่ะสิ…
2 Days Later
@คณะวิศวกรรมศาสตร์
Tewich’ s Part
"เชี่ย! พี่รีนโหดจังวะวันนี้"
“เออ ตะโกนจนกูสงสารกล่องเสียงพี่เขาเลย”
วาโยกับธันเดอร์กระซิบกันอยู่ตรงหน้าผมในขณะที่เรากำลังนั่งทำกิจกรรมรับน้องกันอยู่ ซึ่งมีคนที่พวกมันกำลังนินทายืนว้ากเสียงดังและทำโทษรุ่นน้องที่ไม่เชื่อฟังอย่างโหด ดุจังวะวันนี้ดูก็รู้ว่าดุกว่าทุกวัน
“แถวสองกระซิบอะไรกันคะ! รุ่นพี่พูดอยู่ทำไมไม่ฟัง!!”
“ฉิบหายแล้ว” คนตัวเล็กที่ยืนดุอยู่หน้าแถวหันมามองกลุ่มพวกผมพร้อมว้ากเสียงดังจนไอ้วาโยหน้าซีดผมยิ้มให้เธอนิดๆ แต่เธอกลับเมินมองข้ามผมไปเลย ไม่มองไม่ทักไลน์ไม่ตอบมาหลายวันแล้วนะเป็นอะไรหรือเปล่าวะวันที่เธอไลน์มาแล้วผมไม่ตอบเพราะผมยุ่งๆ เอ่อ ยุ่งๆ กับพี่ลูกพีชที่ผมตามจีบอยู่น่ะแต่พอผมเคลียร์ทุกอย่างจนลงตัวแล้วทักไลน์เธอไปเธอกลับไม่ตอบผมซะงั้น งอนแน่ๆ อะอาการนี้
“สามคนสุดท้ายนับจากหลังสุด ลุกขึ้นไปวิ่งรอบสนามสิบรอบ! ลุก!” โหดไม่หยุดแล้วผมไม่ได้คุยสักหน่อยทำไมต้องรวมผมไปกับไอ้พวกนี้ด้วยวะ ไอ้วาโยกับไอ้ธันเดอร์นู่นคุยกันผมไม่ได้คุยนะพยายามส่งสายตาให้แล้วแต่เธอกลับทำเป็นมองไม่เห็น แล้ววิ่งสิบรอบเนี่ยนะหอบตายกันพอดีสนามไม่ใช่เล็กๆ
“ไอ้เชี่ยวามึงชวนคุยทำไมวะ”
“มึงก็คุยกับกูอย่ามาโทษกูคนเดียวน่า”
“หุบปากเลยพวกมึง กูเนี่ยซวยไปด้วย” เมื่อทำอะไรไม่ได้ผมก็ต้องยอมออกมาวิ่งกับพวกมันทั้งสองคนที่จนตอนนี้ก็ยังกัดกันไม่หยุดโทษกันไปโทษกันมาอยู่นั่น กูเนี่ยคนไม่ผิดต้องมารับกรรมกับพวกมึงเนี่ย
“ตัวแค่นี้แต่ดุฉิบหาย หมดว้ากเมื่อไรนะจะปราบให้ดุไม่ออกเลย” คำพูดของวาโยทำให้ผมไม่พอใจนิดๆ จะมาปราบอะไรล่ะคนนี้อะของกูครับเพื่อน
“หุบปากแล้ววิ่งไปน่า แม่พวกมึงมานู่นแล้ว” วิ่งไปได้ประมาณสามรอบพี่ว้ากตัวเล็กที่เพิ่งปล่อยรุ่นน้องคนอื่นๆ กลับบ้านเมื่อกิจรรมวันนี้จบลงแล้วกำลังเดินตรงมาทางพวกผม ผมยิ้มให้เธออย่างดีใจหวังว่าเธอจะสั่งให้พวกเราหยุดวิ่ง แต่กลับไม่เป็นอย่างนั้นเธอชี้มือไปที่เพื่อนผมทั้งสองคนให้หยุดวิ่งแต่สั่งผมให้วิ่งต่อ ว้อท!!
“น้องสองคนนั้นหยุดวิ่งกลับบ้านได้! ส่วนน้องคนนั้นให้วิ่งต่ออีกห้ารอบ!”
“อ้าวว โชคดีเว้ยเพื่อนกูกลับล่ะ”
“สัส ทิ้งกู” ไอ้สองตัวนั่นพอได้รับอนุญาตให้กลับได้ก็ชิ่งทิ้งผมเลย แม่งคุยก็ไม่ได้คุยทำไมต้องมาโดนทำโทษด้วยวะ! แล้วอะไรคือการสั่งให้ผมวิ่งเพิ่มอีกผมยังไม่ทันทำอะไรผิดเลยนะใครจะยอม
“นี่น้องคะ! ใครสั่งให้หยุดวิ่ง วิ่งต่อไปสิ”
หมับ!
“นะ นี่! ปล่อยนะรุ่นพี่สั่งทำไมไม่ฟัง!” ผมตีมึนเดินออกจากลู่วิ่งตรงมาหาคนตัวเล็กที่ตะโกนสั่งปาวๆ ดึงข้อมือเล็กให้เดินตามไปที่หลังตึก กิจกรรมเลิกแล้วคนอื่นกลับบ้านกันหมดแล้วคงไม่มีใครเห็น ต้องเคลียร์กันสักหน่อยเพราะดูยังไงแล้วเชอรีนก็ไม่ปกติโกรธอะไรผมแน่ๆ ตั้งใจจะลงโทษผมชัดๆ เลยแบบนี้น่ะ
“นายเตวิชปล่อยเดี๋ยวนี้นะ!” แล้วดูสรรพนามที่ใช้เรียกผมสิมานงมานาย น่าตีนัก
“เลิกดุได้แล้วครับ คนอื่นกลับบ้านไปหมดแล้ว”
“แต่พี่ยังไม่สั่งให้น้องเตหยุดวิ่งเลยนะ กลับไปวิ่งเลย!”
“ไม่วิ่งแล้วครับเหนื่อย แล้วเตก็ไม่ได้ทำผิดสักหน่อยทำไมต้องโดนลงโทษด้วย”
“ผิด น้องเตทำผิด!” คนดื้อที่โดนผมดันร่างให้ชิดกำแพงยกมือขึ้นกอดอกทำหน้ายักษ์ใส่ผมพร้อมกับยืนยันว่าผมทำผิด แต่ไม่น่าจะหมายถึงทำผิดกฎนะน่าจะผิดใจเธอซะมากกว่า
"โกรธอะไรเตหรอครับ? ไลน์ไปก็ไม่ยอมตอบ" ผมยกมือทั้งสองข้างขึ้นดันกำแพงข้างตัวคนตัวเล็กไว้เพื่อไม่ให้เธอหลบหนีไปไหนได้และถามเข้าประเด็นทันที
“ไม่ได้โกรธ” คนไม่ได้โกรธสะบัดหน้าหนีผมไม่ยอมสบตากัน
“ไม่โกรธก็มองหน้าเตสิครับ แล้ววันนี้ก็ไปจีบเตด้วยเตรอพี่รีนมาจีบอยู่นะ”
ผมบอกเพราะเธอไม่ได้ไปหาผมที่คอนโดหลายวันแล้วและในช่วงที่เธอไม่ไปหาผมก็เลยไปวุ่นวายอยู่แต่กับพี่พีชผู้หญิงอีกคนที่ผมกำลังจีบๆอยู่ พี่ลูกพีชน่ะคือคนที่ผมชอบตั้งแต่เข้ามามหาลัยวันแรกความน่ารักความสดใสที่สะดุดตาไม่มีใครไม่ชอบหรอกแต่ที่ผมยังไม่จีบเพราะว่าเธอมีแฟนอยู่แล้วพอรู้ว่าเธอเลิกกับแฟนผมก็เลยลองทักไปจีบดูซึ่งพี่เขาก็เฟรนลี่คุยสนุกเราไปไหนมาไหนด้วยกันสองสามครั้งแต่ว่าช่วงนี้เหมือนพี่เขาจะเริ่มดีกับแฟนแล้วมั้งก็เลยไม่ค่อยตอบไลน์ผมอันที่จริงเวลาคุยก็เห็นได้ชัดเจนว่าพี่เขาน่ะให้ผมได้แค่รุ่นน้องเท่านั้นจะมีเกินน้องหน่อยก็วันที่พี่เขาเมาแล้วมาจูบผมนั่นแหละหลังจากวันนั้นก็ขอโทษขอโพยใหญ่ ตอนที่โดนเธอจูบผมก็ตกใจนะแต่ว่ามันทำให้ผมนึกถึงจูบของคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าตัวเองมากกว่า อ่า คิดๆ ดูแล้วก็ไม่ได้จูบมาหลายวันแล้วนะ คิดถึงฉิบหาย
“รอพี่รีนไปจีบหรอคะ? นึกว่าน้องไปจีบคนอื่นอยู่ซะอีก” คนตัวเล็กหันขวับมามองหน้าผมแล้วพูดด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ จีบคนอื่นที่ว่าก็คงหมายถึงพี่ลูกพีชผมก็ไม่ได้ปิดอยู่แล้วนะ ก็ยังโสดนี่นาจะจีบใครก็ได้หรือเปล่า
“พี่ขอถามอะไรหน่อย น้องเตตอบพี่มาตรงๆ นะ”
“ครับ”
"น้องเต...ไม่ได้ให้พี่รีนจีบแค่คนเดียวหรอคะ? "
"ครับ? "
"เราไม่ได้กำลังคุยๆ กันอยู่หรอ ทำไมน้องเตถึงไปจีบคนอื่นอีก" คนตรงหน้าเงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยสายตาวูบไหวด้วยความกังวล ตัดพ้อ และเสียใจ ผมรู้นะว่าผมอาจจะดูแย่ที่ให้เชอรีนจีบตัวเองแต่ตัวเองก็ยังไปจีบคนอื่นอีก พี่เชอรีนจีบผมก็จริงแต่ใช่ว่าผมจะไปจีบใครไม่ได้นี่นา เธอชอบผมใช่ว่าผมต้องชอบเธอกลับเลยทันที ไม่ใช่ว่าไม่รู้สึกดีนะผมรู้สึกดีกับเธอแต่ไม่รู้ว่ามันมากพอถึงคำว่าชอบหรือยัง
"อ่า ก็เรายังไม่ได้คบกันนี่ครับ เตก็จีบคนอื่นได้ไม่ใช่หรอ? " มันไม่ได้มีข้อผูกมัดระหว่างเรานี่ ในเมื่อตอนนี้เรายังมีโอกาสเลือกเราก็ต้องใช้โอกาสนี้ให้คุ้มสิ
“อย่างงั้นหรอ…”
“…”
“งั้น…ถ้าพี่รีนไปจีบคนอื่นด้วยก็ได้ใช่มั้ย? " ยอมรับว่าใจกระตุกนิดหน่อยตอนเธอบอกมาแบบนั้น แต่ก็อย่างที่บอกเราไม่มีข้อผูกมัดเธอจะทำอะไรก็ได้ผมเองก็เช่นกัน ถ้าเป็นแฟนกันแล้วหวงกันก็ว่าไปอย่าง
"เตก็ไม่เคยห้ามพี่รีนนี่ครับ ที่ตึงใส่เตเพราะเรื่องนี้เหรอ"
“อ่า โอเคๆ พี่รีนเข้าใจแล้ว ไม่โกรธๆ น้องเตมีสิทธิ์นี่เนอะ โอเคๆ"
คนที่บอกว่าโอเคส่งยิ้มให้ผมพยักหน้าเข้าใจแต่ในแววตาของเธอไม่ได้ดูเป็นอย่างนั้นเลย ผมทำอะไรผิดไปหรือเปล่าวะ (ยังจะถามอีกหรอ!)
“ครับแล้ววันนี้…จะไปคอนโดเตมั้ยครับ” ผมชวนเธอคุยเรื่องอื่นเมื่อบรรยากาศระหว่างเราเริ่มดูแย่ลงยื่นมือไปเกลี่ยแก้มใสปัดปรอยผมที่ตกลงมาบังใบหน้าหวานใสออกให้เบาๆ เชอรีนเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบคำตอบที่ผมคาดไม่ถึงออกมา
“ไม่ไปค่ะ วันนี้พี่รีนไม่จีบน้องเตแล้วพี่รีนจะลองไปจีบคนอื่นดูบ้าง”
“อะไรนะครับ?”
“ตามนั้นแหละค่ะ พี่รีนไปนะเดี๋ยววันหลังพี่รีนเบื่อๆ จะไปจีบใหม่แล้วกัน”
“พี่รีน! พี่รีนครับเดี๋ยวสิ!”
อะไรวะเนี่ย อยู่ดีๆ ก็บอกผมว่าจะไปจีบคนอื่นแล้วชิงวิ่งหนีไปเลยทิ้งให้ผมยืนงงอยู่คนเดียวตรงซอกตึก แล้วทำไมอยู่ๆ ผมถึงได้กลายเป็นตัวเลือกของเธอวะ คนอะไรพูดว่าจะไปจีบคนอื่นออกมาหน้าตาเฉยต่อหน้าผมคนที่เธอชอบและกำลังจีบอยู่น่ะ ลืมไปแล้วหรือไง! (ย้อนขึ้นไปอ่านที่ตัวเองพูดเลยนะอิน้องเต!)
.
.
11PM
group chat
Wayo: ว้าวเลยครับ พิกัด Pick me pub แซ่บๆ จุกเลย
Thunder: ไอ้เตพลาดมาก
Tewich: อะไรวะ
Wayo: พี่เชอรีนพี่ว้ากคนสวย แซ่บมากๆ ไม่คิดว่าภายใต้เสื้อช็อปจะมีของดีขนาดนี้
Wayo send a photo (รูปเชอรีนเต้นอยู่ในผับ เซ็กซี่มากๆ)
Thunder: กูแบบอยากขอโทษเลยที่เคยลบหลู่พี่
Wayo: ตอนนี้วาโยแบบ ชอบนะครับอยากได้
Wayo: มึงดูดิแซ่บสุดในผับแล้ววะ มีแต่คนมองแต่กูเห็นพี่เขาเหมือนจะมากับแฟนว่ะ นัวเชียว
Wayo send a photo (รูปเชอรีนคลอเคลียกับผู้ชาย)
Thunder: #เด็กพี่รีน
Tewich: สัส
Thunder: เอ้าด่ากูไม
Tewich: พวกมึงนั่งไหนเดี๋ยวกูไป
Thunder: ไหนขี้เกียจออก
Tewich: เรื่องของกูน่า
Wayo: เออๆ โซนเดียวกับเมื่อวานอะตามมาๆ
Tewich: เออ เจอกัน
- ผู้เขียน
