สองอาทิตย์ผ่านไปมอลตันไปที่หลุมศพของพ่อและแม่เกือบทุกวันใบหน้าหล่อเศร้าหมอง เขาขับรถผ่านบ้านพบรักทุกวันและได้เห็นหน้าเธอทุกวัน แต่เขาไม่กล้าพอที่จะเข้าไปพูดหรือคุยด้วยได้แค่ยิ้มทักทายให้กันเหมือนคนรู้แค่นั้น เขาสงเกตุเห็นใบหน้าสวยมีเศร้า แววตาที่เจ็บปวดแต่เขาไม่พร้อมจะเข้าไปคุยกับเธอ' ฉันเกลียดนายมอลตัน ' ' เอามือสกปรกของนายออกไป' คำพูดที่คนตัวเล็กพูดวันนั้นมันฝังเข้าไปในหัวใจที่แสนบอบช้ำ
" คิดถึงที่ไร้ค่า หึหึ" มอลตันพึมพำออกมาคนเดียว พร้อมกับแสยะยิ้มให้ตัวเองในกระจก มอลตันได้ให้ลูกน้องไปสืบหาข้อมูลและห้องที่ยิ่งใหญ่ได้จับพ่อและแม่ของเขาไปทรมาน แถมพวกพ้องก็ได้ช่วยกันออกตามสืบเช่นกัน มอลตันเดินมานั่งที่เก้าอี้ห้องทำงานโดยหลับตาลงนั่งพิงเก้าอี้ตัวเก่าของพ่อของเขาพลางใช้ความคิด ถึงเรื่องราวเมื่อตอนที่พ่อของเขามีชีวิตอยู่
' มอสต้องดูแลแม่และน้องให้ดีๆนะลูก' คำพูดของพ่อของเขาผุดขึ้นมา เขารู
