เสื้อม่อฮ่อมสีน้ำเงินขนาดพอดีตัว พร้อมกับหมวกไม้ไผ่สานมาให้เธอ เหมันต์ออกจากบ้านไปที่แปลงนาแต่เช้ามืด หญิงสาวรู้สึกหายใจหายคอโล่งขึ้น เมื่อหื่นตัวพ่อไม่อยู่บ้าน
“คนเยอะจังเลย” เพียงขวัญรำพึงขึ้นมา หลังจากนั่งซ้อนมอเตอร์ไซด์ที่มีเด็กสาวแก้วใจเป็นคนขับมาถึงแปลงนา เธอไม่คิดว่าจะมีการเตรียมงานใหญ่โตขนาดนี้ ชาวบ้าน
มารวมตัวกันเป็นร้อย มีเวทีหมอลำขนาดเล็กตั้งอยู่ใกล้ๆแปลงนาด้วย
“อย่างนี้ทุกปีแหละค่ะ งานลงแขกเกี่ยวข้าวนาพี่เหมใครๆก็อยากมา อาหารฟรี ดนตรีหมอลำเพราะ เจ้าของนาก็ล้อหล่อ” แก้วใจพูดจบก็ทำหน้าเพ้อฝัน เพียงขวัญหัวเราะกับท่าทางของเด็กสาว
“หล่อเท่าคนนั้นมั้ย” หญิงสาวพยักพเยิดไปทางบดินทร์ที่กำลังเดินเข้ามาหา ใบหน้าแก้วใจขึ้นสีแดงแปร๊ดเมื่อถูกล้อ
“พี่ขวัญอ่ะ” เด็กสาวกำมือบิดไปมาก้มหน้าอาย
“นายกอบต.กำลังจะกล่าวเปิดงานแล้ว เร็วเถอะสาวๆ” บดินทร์ยิ้มให้สองสาวต่างวัยทั้งสอง แต่ยิ้มอย่างมีควา
