“งั้นตอนนี้ ขวัญก็ตามใจผมหน่อยสิ” เพียงขวัญเงยหน้าขึ้น ดวงตาคู่งามเบิกกว้าง ปากเล็กสีเรื่ออ้าเผยอน้อยๆ เหมันต์ยิ้มใส่นัยน์ตาตื่น ขยิบตาอย่างขี้เล่น แล้วถอดกางเกงนอนออกอย่างรวดเร็ว ไม่ทันที่หญิงสาวจะได้ตั้งตัว ร่างสูงใหญ่ก็นอนหงายแผ่หลาหน้าไม่อายอยู่ข้างๆ ซึ่งเธอก็อาจหาญที่จะมองสำรวจเรือนกายสมบูรณ์แบบด้วยความเผลอตัว เขาโชว์ร่างกายแกร่งกำยำและความอลังการต่อหน้าต่อตาเธอด้วยสีหน้าเรียบเฉย เพียงขวัญอยากจะเป็นลม อยากหายตัวไปจากตรงนี้ จากประสบการณ์ที่เคยร่วมเรียงเคียงหมอนกันมา เธอรู้ดีว่าเขาต้องการให้เธอเป็นผู้นำ
“คุณเหม” เสียงหวานครางอ่อนอกอ่อนใจ เขาก็รู้ว่าเธอไม่ประสาเรื่องนี้เลย แล้วยังจะให้เธอเริ่มอีกหรือเนี่ย
“หืม...ว่าไงครับคนสวย” เหมันต์ขานรับทั้งๆที่หลับตาพริ้ม ใบหน้านิ่งเฉย หากแต่ในใจเต้นแรงจนแทบจะระบิดตู้มอยู่แล้ว เขาเฝ้ารออย่างมีความหวัง ความหวังอันแสนวาบหวาม
“ให้ขวัญเริ่มตรงไหนคะ”
