“คุณนิธิเป็นผู้ชายอายุสี่สิบสองปี สถานภาพโสด ส่วนสูงอืม...น่าจะสูงน้อยกว่าผมสามเซ็น ก็น่าจะสูงราวๆหนึ่งร้อยแปดสิบเซ็น น้ำหนัก...อันนี้ไม่ทราบจริงๆ เอาเป็นว่าหุ่นบางกว่าผมนิดนึง ไว้ผมรองทรง แต่จัดทรงผมหวีเรียบแปล้เรียบร้อยตลอดเวลา ใส่แว่น แต่แว่นไม่หนาเท่าไรนะ หน้าตาก็พอใช้ได้ ผมว่าดูดีเลยล่ะ แต่ก็หล่อน้อยกว่าผมนะ” เพียงขวัญค้อนวงเล็กๆให้ชายหนุ่ม เธอไม่ได้อยากรู้ละเอียดซะขนาดนั้นสักหน่อย
“ขวัญอยากรู้แค่ว่าเขาไว้ใจได้ใช่มั้ยคะ” เหมันต์หัวเราะในลำคอ ก่อนจะเริ่มพูดต่อ ขณะที่สายตากวาดมองไปบนถนนในยามโพล้เพล้
“คุณนิธิทำงานกับคุณพ่อมานานแล้ว จนกระทั่งคุณพ่อเสีย ผมก็ได้คุณนิธินี่แหละคอยช่วยสอนงาน เป็นคนที่ผมไว้ใจที่สุดแล้ว อ้อ...คุณนิธิเป็นเจ้าของหุ้นในบริษัทของเราด้วยนะห้าเปอร์เซ็น คุณพ่อโอนให้ตอนที่ท่านยังไม่เสีย ท่านรักและไว้ใจเขามาก และผมก็เชื่อว่าคุณพ่อดูคนไม่ผิด เป็นไง...สบายใจหรือยัง”
“ค
