“อารมณ์ดีจังนะตาใหญ่” เพชรพรเอ่ยแซวลูกชายที่เดินฮัมเพลงเข้ามาในห้องรับประทานอาหารเช้า
“อากาศดีครับคุณแม่”
“หืม...เกี่ยวกันด้วยเหรอจ๊ะ แล้วเนี่ยเมื่อคืนกลับบ้านกี่ทุ่ม”
“สี่ทุ่มกว่าครับ”
“อือ! อย่าหักโหมงานมากนักนะลูก งานที่โรงงานก็ไปดู งานที่โรงพยาบาล คลินิก ลูกจะขยันไปไหนตาใหญ่”
“ลูกไม่ได้ขยันหรอกครับ เพียงแค่ลูกรักทุกอย่างที่ลูกทำ โรงงานของเราลูกก็รัก ลูกไม่อยากให้คุณแม่ไปทำงาน อยากให้อยู่บ้าน ส่วนงานที่โรงพยาบาลลูกก็ไม่ได้หักโหมอะไร ที่คลินิกก็ไม่ได้หักโหม เพียงแต่ช่วงนี้มีสาวสวยๆ มาจัดฟันเยอะ ลูกเลยเพลินทำงานดึกครับ” เขาเอ่ยติดตลก
“ดูลูกอารมณ์ดีผิดวิสัยนะ พูดก็เยอะ ทานข้าวเถอะ เดี๋ยวไปทำงานสายรถติด”
“ครับแม่” เพชรพรพยักหน้าให้เด็กตักข้าว ก่อนจะลงมือทานมื้อเช้าและก็ชวนกันพูดคุยตลอดการทานข้าว
ประนอมมองลูกสาวที่เอาแต่นั่งเหม่อลอย ลูกค้ามาซื้อขนมก็ยังนั่งนิ่ง จนนางเดินมาหาลูกแล้วช
