บทที่ 1 เป็นสาวเต็มมือแล้ว 2
797 คำ
อีกมุมหนึ่งของงานเลี้ยง วารีดากับเพื่อนๆ พูดคุยหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน และหนึ่งในนั้นก็มีแอบรักร่วมวงสนทนาด้วย ด้วยความที่เป็นคนเจ้าคารมจึงทำให้บรรดาสาวๆ เพื่อนของวารีดาหลงเสน่ห์ของชายหนุ่มเข้าไปใหญ่
“พี่เพิ่งรู้นะครับว่าเพื่อนๆ ของวิดวิ้วจะสวยน่ารักขนาดนี้ แถมผู้ชายก็หล่อ ว่าแต่น้องๆ เรียนจบแล้วจะไปทำงานอะไรกันครับ สนใจมาเป็นแม่บ้านให้พี่สักคนไหมครับ”
ด้วยนิสัยเจ้าชู้ เลยไม่แปลกใจที่จะยิงมุกจีบเพื่อนของน้องสาว
“ไม่สนใจหรอกค่ะ พวกเรากลัวชีช้ำกินน้ำใบบัวบกถ้ามาเป็นแม่บ้านพี่”
หนึ่งในเพื่อนของวารีดาเอ่ยอย่างติดตลก และเพื่อนๆ ทุกคนก็พากันหัวเราะอย่างสนุกสนาน
“เห็นไหมพี่รัก เพื่อนๆ น้องยังไม่เอาพี่เลย แล้วใครจะเอาคนเจ้าชู้อย่างพี่คะ”
วารีดาเอ่ยซ้ำเติมพี่ชายตัวเองด้วยความหมั่นไส้
“อุ๊ย! ผู้หญิงอะไรปากคอเราะราย สงสารคนหล่ออย่างพี่เถอะ ถึงจะเจ้าชู้แต่ก็มีรักเดียวให้น้องๆ นะครับ”
คนเจ้าชู้ยังตีหน้ามึนเอ่ยเข้าข้างตัวเอง ในระหว่างที่ทุกคนกำลังหัวเราะอย่างสนุกสนานอยู่นั้น ม่านหมอกก็เดินเข้ามาสมทบ ตอนแรกคิดว่าจะมาสายกว่านี้ แต่โชคดีที่ส่งขนมเสร็จเร็วเลยได้มาเร็วกว่าที่คิดไว้
“ยัยหมอก ไหนว่าจะมาสายๆ ไง นี่งานก็เพิ่งจะเริ่มเองนะ”
หนึ่งในกลุ่มเพื่อนเอ่ย และนั่นแหละทำให้แอบรักหยุดหัวเราะแล้วหันมาสนใจผู้มาใหม่ด้วยความตื่นเต้นที่ได้เจอหญิงสาวในดวงใจของตน
“เราก็คิดว่าจะมาช้าเหมือนที่บอกนั่นแหละ แต่พอดีว่าส่งขนมเสร็จเร็วกว่าที่คิด พอเสร็จก็รีบขับรถมาเลยนะเนี่ย”
หญิงสาวตอบเพื่อนตามจริง ก่อนจะหันมาหยุดจ้องหน้าพี่ชายของเพื่อนแล้วเอ่ยทักทาย
“สวัสดีค่ะพี่รัก”
“สวัสดีครับ กินอะไรมารึยังน้องหมอก”
เป็นแบบนี้ทุกทีที่ได้เจอสาวน้อยสุดเชย เป็นต้องพูดน้อยและเขินอายทุกที แต่ใครจะรู้ว่าเป็นแบบนี้ เพราะหลงรักแม่น้องนางเข้าเต็มเปาแล้วสิ
“เรียบร้อยแล้วค่ะ วิดวิ้วนี่ของขวัญนะ วันนี้หมอกจะกลับเร็วหน่อย พอดีว่าพรุ่งนี้มีนัดสัมภาษณ์งานน่ะ”
หญิงสาวเดินไปมอบของขวัญที่เตรียมมาให้เพื่อนรัก โดยไม่สนใจชายหนุ่มอีกคน เพราะไม่อยากคุยด้วยมากไปกว่านี้ กลัวว่าตนจะหลุดแสดงความในใจออกมาให้ผู้คนได้เห็น
“ขอบคุณนะหมอก ไม่เห็นต้องลำบากเลย แล้วนี่จะกลับเลยหรือว่าจะนั่งเล่นกับเพื่อนๆ ก่อนค่อยกลับ”
วารีดาเอ่ยถามเพื่อนรักพร้อมกับรับของขวัญมาไว้ในมือ
“ว่าจะกลับเลยน่ะ งั้นกลับก่อนนะ”
ม่านหมอกเอ่ยขอตัว ก่อนจะยกมือไหว้สวัสดีแอบรักและเดินไปลาผู้ใหญ่ทั้งสองอีกโต๊ะก่อนจะกลับ เมื่อลาเสร็จก็รีบเดินไปยังรถที่ตนขับมา แต่ยังไม่ทันได้เปิดประตูรถก็มีอะไรบางอย่างมาฉุดแขนของเธอไว้
“จะรีบกลับทำไมน้องหมอก เพิ่งมาเองนะ”
แอบรักรู้สึกไม่พอใจนิดๆ ที่หญิงสาวจะรีบกลับ ทั้งๆ ที่ตนนั้นรอเธอมางานตั้งแต่หัวค่ำ พอมาแล้วจะรีบกลับ แบบนี้เขาไม่ยอมหรอก
“พี่รักปล่อยแขนของหมอกค่ะ หมอกไม่ชอบ”
สั่งชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงราบเรียบพร้อมกับสะบัดออกเบาๆ
“จับนิดจับหน่อยทำเป็นหวงเนื้อหวงตัว ยัยเฉิ่มอย่างเธอ ดีเท่าไหร่แล้วที่ฉันลดตัวลงไปจับ”
เอาแล้วไง แอบรักเริ่มอารมณ์ไม่ดีปล่อยสุนัขออกมาจากปากแล้วสิ
“งั้นก็ขอบคุณพี่รักนะคะที่ลดตัวมาแตะต้องหมอก แต่ครั้งหน้าไม่รบกวนค่ะ หมอกกลับก่อนนะคะ พอดีพรุ่งนี้มีนัดสัมภาษณ์งานค่ะ”
เธอเอ่ยอย่างใจเย็น จนทำให้คนฟังนั้นขบกรามแน่นด้วยความขึงโกรธ
“จะไปสัมภาษณ์งานทำไมกัน ทำไมไม่มาทำงานกับพี่เป็นเลขาพี่เลยนะ ไม่ต้องสัมภาษณ์ให้ยุ่งยาก”
“ไม่ดีกว่าค่ะ ขอบคุณในความหวังดีนะคะ ลาก่อนค่ะ”
เมื่อเอ่ยจบก็รีบเปิดประตูขึ้นรถไปพร้อมกับติดเครื่องแล้วบึ่งรถออกจากบ้านอักษรเข็มทันที
“หึหึ...ให้รู้ไปว่าบริษัทไหนจะรับเธอ ยัยเฉิ่มเอ๊ย...ทำไมฉันต้องมาหลงรักเด็กไร้เสน่ห์อย่างเธอด้วยเนี่ย”
ชายหนุ่มสบถเพียงลำพัง ก่อนจะเดินกลับเข้าไปในงานอย่างคนหัวเสีย
- ผู้เขียน
