ฉันไม่รู้ว่าสิ่งที่ยัยพิงค์พูดว่าจะมาทวงคืนคนรักเก่าจะเป็นจริงอย่างนั้นมั้ย หรือว่าแค่แกล้งขู่ให้ฉันรู้สึกกลัว รู้สึกระแวงแล้วไปหาเรื่องพี่แบทหรือเปล่า แต่นี่ก็ผ่านมาเกือบอาทิตย์แล้วฉันยังไม่เจอปัญหาอะไร
หรือว่ายัยนั่นทำอะไรอยู่แต่ฉันไม่รู้หรือเปล่า
พี่แบทยังคงทำตัวปกติไม่มีอะไรที่ทำให้ฉันคิดมาก นอกจากเรื่องที่เขาจะชอบเงียบเวลาพูดถึงยัยนั่น และไม่เดือดร้อนที่ฉันถูกยัยนั่นทำร้าย
มันก็ทำให้แอบน้อยใจอยู่เหมือนกัน
แต่คิดอีกแง่คือเขาอาจจะไม่อยากยุ่งกับยัยนั่นอีกก็ได้
"เดี๋ยวมานะ ไปซื้อน้ำ เอาอะไรมั้ย"
"อื้ม เอาชามะนาวแก้วละกัน" ฉันพยักฟน้าให้ฟ่างแล้วกดมือถือเล่น
ตอนนี้เรานั่งเล่นกันอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนข้างตึกบริหาร ตึกใหญ่ของคณะที่มีอยู่เจ็ดชั้น
เวลานี้จะไม่ค่อยมีคนอยู่เท่าไหร่เพราะเป็นเวลาสี่โมงกว่าแล้ว
"มีนระวัง! " เสียงของยัยฟ่างดังขึ้นจากด้านหน้าสายตาของมันทำให้ฉันต้องแหงนหน้าขึ้นไปม
