วัลดัสไม่อยากจากร่างเปลือยบนเตียงเลยสักนิด แต่ก็ต้องจากเมื่อตอนเช้ามีประชุมกับคณะแพทย์ หลังจากอาบน้ำแต่งตัวก็มานั่งอ้อยอิ่งที่ปลายเตียงลูบไล้ต้นแขนที่โผล่พ้นออกมาจากผ้าห่มไปมา ก่อนจะโน้มหน้าก้มลงไปหาแก้มนวลแล้วหอมแก้มนุ่มนิ่มแผ่วเบา
“ทำงานเสร็จจะรีบกลับมานะแพม” เขาพึมพำบอกคนที่หลับสนิทบนเตียงแล้วก็ลุกเดินจากไปทันที แต่ก่อนจะปิดประตูห้องก็มองกลับมายังคนที่นอนหลับบนเตียง
“คุณตา คุณยาย” พอปิดประตูห้องหันหลังไปก็เจอกับคุณตา คุณยายยืนยิ้มอยู่ด้านหลัง
“ยังไงเป้าโต” ผู้เป็นตาเอ่ยถามทันที
“ก็อย่างที่เห็นครับ ก็อุ้มมานอนด้วยกัน แล้วคุณตาจะถามทำไมครับ” เขาตอบกลับแบบกวนๆ
“แล้วทำแบบนั้นกับน้องได้ยังไงเป้าโตฮึ”
“ก็นั่นเมียผมไม่ใช่เมียคุณตาแล้ว และอีกอย่างแพมก็ไม่เคยเป็นเมียคุณตา แต่เป็นเมียของผมครับคุณยาย อ้อ...ผมจะไปประชุมแล้วจะรีบกลับมาบ้าน ฝากคุณตาและคุณยายดูแพมด้วยนะครับ อย่าให้ไปไหนเด็ดขาด”
