หลังจากวันนั้นที่ห้องทำงาน กว่าเขาจะถอดถอนตัวออกจากร่างเธอได้ก็เกือบเช้าของอีกวันจริงๆ อย่างที่เขาบอก เธอหอบร่างกายโทรมๆ ของตัวเองขับรถกลับคอนโด โดยไม่สนใจหมอสารเลวคนนั้น เธอเกลียดเขาที่สุด และแน่นอนก่อนจะกลับห้องก็แวะซื้อยาคุมฉุกเฉินมาทาน เพราะตลอดเวลาที่เขาข่มเหงเธอ เขาไม่ได้ป้องกันสักครั้งที่สอดฝังตัวในร่างเธอ
เมื่อกลับมาถึงห้องพักก็รีบอาบน้ำเพื่อลบร่องรอยช้ำบนร่างกายตัวเอง ทั้งๆ ที่รู้ดีว่ารอยพวกนี้ต้องใช้เวลาหลายวันกว่าจะจางหาย เธอจ้องมองตัวเองในกระจกแล้วน้ำตาใสๆ ก็ไหลอาบสองแก้มจนต้องยกมือขึ้นเช็ดแล้วสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ อย่างให้กำลังใจตัวเองในการใช้ชีวิตต่อแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำเพื่อแต่งตัวจะนอน เพราะตอนนี้ร่างกายเธออ่อนแอเหลือเกิน ไม่มีแรงแม้แต่จะยืนต่อ และก่อนจะนอนก็ไม่ลืมหายาแก้ปวดทานด้วยกลัวว่าตัวเองจะไม่สบาย และงานวันนี้เธอไม่สามารถไปทำงานได้ เพราะสภาพร่างกายตอนนี้มันไม่ไหวแล
