จามาลไม่รู้หรอกว่าอลิซใช้วิธีอะไรถึงได้คีย์การ์ดสำรองมาจากพนักงานโรงแรม แต่เชื่อเถอะว่าเขาจะต้องเอาเรื่องกับทางโรงแรมให้สาสมเลยทีเดียว ที่ปล่อยให้แม่ตัวยุ่งเข้ามาวุ่นวายกับเวลาอันเป็นส่วนตัวของเขาแบบนี้
เขากัดฟัน ขบกรามแน่น และจ้องหน้าของแม่แขกสาวที่ไม่ได้อยากเจอเลยแม้แต่นิดเดียว เขาพยายามที่จะเกลียดหล่อน พยายามอย่างที่สุด แต่... ก็ดูเหมือนจะล้มเหลวไม่เป็นท่า ทุกอย่างมันเปลี่ยนแปลงไม่ได้อีกแล้ว หัวใจที่ไร้ความรู้สึกพอๆ กับหินผาของเขากำลังเต้นแรงเมื่อต้องเผชิญหน้ากับอลิซในสถานที่อันเป็นที่รโหฐานแบบนี้
ร่างอรชรสมส่วน ภายใต้ชุดแซ็กสวยๆ ที่เจ้าหล่อนสวมใส่อยู่นั้นก็เต็มไปด้วยความงดงาม ความทรงจำเมื่อวาน และเมื่อคืนก่อนแล่นพรวดเข้าไปในสมองอย่างบ้าคลั่ง เต้างามอวบใหญ่ขาวเนียนที่เขาได้ดื่มกินมันด้วยปากและลิ้นของตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่ากำลังทำให้เขาตื่นตัวอย่างรุนแรง แล้วจะยังตรงนั้นอีก... ที่ที่เขาลุ
