ผมหันไปมองหน้าร้อยรักด้วยความตกใจ เพราะถึงขนาดพ่อพิชเรียกเจอนี่มันต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่นอนและคือแม่งกูพึ่งมาได้วัน2 วันเองจะถูกไล่ออกแล้วเหรอวะยังไม่ทันได้พูดคุยปรับความเข้าใจกับพิชเลยด้วยซ้ำ "อังอังอยู่นี่นะเดี๋ยวรักไปเอง"ร้อยรักจับมือผมขึ้นมาก่อนจะยิ้มให้ผม แต่เดี๋ยวนะงานนี้มันเกิดขึ้นเพราะผม ผมจะปล่อยให้ร้อยรักไปรับโทษคนเดียวได้ยังไง "ใครจะปล่อยให้รักไปคนเดียวละอังเป็นคนผิดนะ ไปด้วยกันนะจ้ะ" ผมบีบมือร้อยรักก่อนจะพยักหน้าให้เธอ " ดื้อจริงๆเลยนะอังอังของรักเนี้ย" ร้อยรักเอามือมาบีบจมูกผม ทำเอาผมชะงักไปเล็กน้อยก็มือรักนะหอมมากทำเอาผมเสียอาการเพราะคาามหอมไปพักนึงเลย " ปะงั้นก็ไปด้วยกัน" ร้อนรักจูงงมือผมเดินไปทางตึกใหญ่ แล้วพอเข้ามาที่ห้องรับแขกก็เห็นทุกคนนั่งรอกันอยู่ครบเลย ซึ่งมีพ่อของพิชนั่งเป็นหัวเรือใหญ่ท่านมีสีหน้าเครียดพอสมควร ผมว่านะงานนี้ผมโดนไล่ออกแน่ๆ "มาแล้ว เหรอ" พ่อของพ