ด้วยความร่ำรวยและมีอำนาจทำให้เดนิเรลสามารถหาชุดใหม่ให้รดารักษ์ใส่ได้ทันท่วงที หญิงสาวรีบเปลี่ยนผ้าตามคำสั่งของเจ้านายหนุ่มอย่างรวดเร็ว เพราะมั่นใจว่าตอนนี้งานบอลล์นั่นต้องเริ่มแล้วแน่ๆ
“แม้ชุดนี้จะไม่แพงเท่าชุดที่พี่ราฟฉีกจนขาด แต่มันก็ยังดีกว่าชุดแม่ชีของเธอนะรดา...”
หญิงสาวยิ้มเจื่อนๆ ก่อนจะพยักหน้าอย่างเห็นด้วย แต่กระนั้นก็อดหวั่นใจไม่ได้ว่าหากราฟาลรู้เค้า หล่อนมีหวังยับคามือของเขาแน่ๆ
“เข้าไปในงานกันเถอะ งานเริ่มแล้ว...”
รดารักษ์ในชุดสีชมพูอ่อนไม่ต่างจากสีเดิมนักก้าวลงจากรถสปอร์ตคันงาม เดนิเรลเดินอ้อมรถมาหยุดข้างๆ ก่อนจะยกแขนแขนของตัวเองขึ้นเพื่อให้หล่อนสอดแขนคล้องเอาไว้ หญิงสาวอึกอัก แต่พอเห็นสายตาดุๆ ของเจ้านายหนุ่มก็จำใจต้องทำตามคำสั่ง
เดนิเรลหัวเราะเบาๆ “ไม่ต้องคิดมากน่า ฉันไม่ได้พิศวาสเธอหรอกรดา แค่อยากแกล้งใครเล่นๆ เท่านั้นเอง”
หล่อนก็ไม่ได้คิดว่าเดนิเรลจะพิศวาสตัวเองหรอก
