“ฉันไม่สน...” แม่คู่สนทนาตรงหน้ายังพูดไม่ทันจบประโยคก็มีสาวสวยอีกคนหนึ่งซึ่งหล่อนคาดว่าน่าจะเป็นพนักงานบนเรือสำราญนี้เช่นกันเดินเข้ามาขัดจังหวะซะก่อน พร้อมๆ กับคำพูดที่ทำให้ใบหน้าของยายผู้หญิงตรงหน้าเจื่อนลงทันที
“คุณราฟให้มาถามว่าคนส่งเอกสารมาถึงหรือยัง...”
ยายนั่นอึกอึกเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้ามายังหล่อน “นี่ไง มาแล้ว... แต่ฉันบอกว่าจะเอาไปให้เองหล่อนก็ไม่ยอม”
ผู้หญิงที่มาใหม่หันมาจ้องมองหล่อนนิ่งความประหลาดฉายชัดอยู่ในดวงตาจำนวนมาก “ไหนคุณราฟบอกว่าคนใช้ผู้ชายไง...”
“เอ่อ เกิดปัญหาบางอย่างขึ้น เขาเลยมาไม่ได้ ดิฉันเลยมาแทนค่ะ รบกวนคุณช่วยพาดิฉันเข้าไปพบคุณราฟหน่อยได้ไหมคะ ฉันมีเรื่องจะต้องแจ้งคุณราฟทราบด่วนค่ะ...”
ผู้หญิงคนนั้นยืนนิ่งใช้ความคิดอยู่นานก่อนจะพยักหน้ารับออกมา “งั้นก็ตามมา...”
รดารักษ์ฉีกยิ้มกว้างรีบเดินตามไปทันที ไม่คิดจะสนใจท่าทางขัดเคืองของยายพนักงานปากเสียที่ยืนกระฟั
