ขอแค่เป็นเขา... ขอแค่เป็นราฟาล ไม่ว่าจะเจ็บปวดสักแค่ไหน ไม่ว่าจะต้องร้องไห้มากมายสักกี่หน หล่อนก็ยินดีที่จะทน ยินดีที่จะฝ่าฝันมันไป ขอเพียงแค่มีเขาเท่านั้น ราฟาล การ์รัสโซ่
“ฉันขอโทษ... ฉันรู้อยู่แล้วว่าเธอจะต้องเจ็บ... แต่ฉันก็ไม่ยอมห้ามตัวเอง ฉันเสียใจ” น้ำเสียงของคนตัวโตเต็มไปด้วยความละอายใจและสำนึกผิดเหลือเกิน หล่อนไม่ต้องการให้ราฟาลผู้ชายที่หล่อนรักมากเท่าชีวิตรู้สึกแบบนี้เลย ไม่ต้องการเลยจริงๆ
“ไม่ค่ะ คุณราฟ... อย่าขอโทษรดาเลย รดาผิดเอง...”
“ยายแม่มด... เธออย่าแสนดีนักเลย”
ชายหนุ่มทำท่าจะผละออกห่าง ทอดทิ้งให้กายสาวอ้างว้าง แต่มือบางก็รีบคว้าเอวสอบเอาไว้แน่น ดึงรั้งให้แนบแน่นลงมาหากายสาวของตัวเองด้วยความเต็มอกเต็มใจ
“อย่าทิ้งรดาค่ะ... อย่าไป”
“เธอจะเจ็บมากกว่านี้อีกหลายเท่านัก หากฉันเข้าไปทั้งตัว...”
“ไม่ค่ะ รดาไม่เจ็บ...”
หญิงสาวยืนยันคำพูดของตัวเองด้วยการยกสะโพกของตัวเองขึ
