ตอนที่ 7

1352 คำ
รดารักษ์กลืนน้ำลายลงคอด้วยความรู้สึกหวาดหวั่น ก้อนเนื้อหัวใจเต้นแรงปะทะทรวงอกจนรู้สึกเจ็บ มือบางกำลงไปบนถุงพลาสติกหุ้มชุดสูทแรงๆ อย่างลืมตัว แล้วก็แทบจะหยุดหายใจเสียซะให้รู้แล้วรู้รอด เมื่อสายตาเจ้ากรรมมองผ่านไปยังเตียงนอนขนาด Superking Size ที่ตั้งเด่นตระหง่านอยู่กลางห้อง สีของเตียงนอนไม่ผิดเพี้ยนไปจากโทนสีหลักของห้องนัก หญิงสาวหน้าแดงจัดเมื่อสมองไม่รักดีผุดภาพระเริงรักระหว่างหล่อนกับเขามันก็ผุดขึ้นมาไม่ยอมหยุด ภาพอ้อมแขนกำยำทรงพลังกอดรัดร่างของหล่อนแนบแน่น ภาพที่ปากหยักสวยของเขาบดขยี้ลงมาบนกลีบปากของหล่อน ภาพที่มันไม่มีทางจะเป็นจริงขึ้นมาได้ นอกจากนอนหลับและฝันไปเท่านั้น หญิงสาวสะบัดศีรษะจนเส้นผมสีดำขลับประดุจราตรีกาลที่ขมวดเป็นปมไว้กลางกระหม่อมหลุดลุ่ยออกมาแผ่สยายอยู่กลางแผ่นหลัง หล่อนอุทานออกมาด้วยความตกใจกำลังจะรีบรวบผมให้ขึ้นกลับไปอยู่ในที่เดิม แต่บานประตูไม้สักทองหน้าห้องก็ถูกเปิดเข้ามาซะก่อน พร้อมๆ กับร่างสูงใหญ่ของราฟาลที่กำลังคุยโทรศัพท์หน้าดำหน้าแดงเดินเข้ามา เดชะบุญที่หล่อนสามารถก้มหลบที่ข้างเตียงได้ทันเวลาก่อนที่ชายหนุ่มจะทันได้มองเห็น “ทุกอย่างต้องเป็นไปตามเดิม ผมไม่ชอบการเปลี่ยนแปลง...” คนตัวโตกระแทกตัวลงนั่งบนขอบเตียงแรงๆ ใบหน้าหล่อลากไส้เคร่งเครียดเล็กน้อย เมื่อเอ่ยลากับคู่สนทนาปลายสาย เขาโยนโทรศัพท์ลงกับที่นอนนุ่มอย่างไม่ใยดี ก่อนจะผุดลุกขึ้นยืนแล้วเริ่มต้นปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตทีละเม็ดจนในที่สุดเสื้อเชิ้ตเนื้อดีก็ร่วงลงไปกองกับพื้น แผ่นหลังกว้างสีไม่ขาวมากนักเพราะราฟาลเป็นคนชอบอาบแดดปรากฏอยู่ต่อหน้าต่อตา รดารักษ์รู้สึกว่าน้ำลายในลำคอเหนียวเป็นยางขึ้นมาโดยอัตโนมัติ พยายามจะก้มศีรษะลงไปใต้เตียงตามเดิม แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะสิ่งที่กำลังเห็นอยู่ตรงหน้านั้นมันแสนมหัศจรรย์ยิ่งนัก กล้ามเนื้อด้านหลังตั้งแต่หัวไหล่ แผ่นหลัง เรื่อยลงมาจนถึงบั้นท้ายแน่นหนั่น และต้นขาทรงพลังที่มีเส้นขนขึ้นปกคลุมอยู่อย่างหนาแน่นนั้นบ่งบอกให้คนมองที่กำลังน้ำลายหกอย่างหล่อนรู้ว่า ราฟาลได้กล้ามเนื้อสมบูรณ์แบบเยี่ยงนี้มาด้วยกรรมพันธุ์ชั้นเลิศและการออกกำลังกายอย่างหนักหน่วง มองด้านหลังแบบนั้นชายหนุ่มยังไม่ผิดแผกไปจากเทพบุตรนักรบเลยแม้แต่นิดเดียว สาวน้อยแลบลิ้นเล็กมาเลียลิ้มฝีปากตัวเองด้วยความหิวกระหายบางอย่างที่ตัวเองก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรครั้งแล้วครั้งเล่า แต่มันทำให้ช่องท้องของหล่อนร้อนผ่าว เลือดสาวร้อนฉ่าจนต้องบีบต้นขาเข้าหากันแน่นๆ เพื่อบรรเทาอาการประหลาดเหล่านั้นเอาไว้ ขณะจ้องมองเรือนกายเปลือยเปล่าแสนสมบูรณ์แบบของราฟาลปานจะกลืนกินเข้าไปทั้งร่างอย่างไม่สามารถบังคับตัวเองได้ มองเพลินจนแทบจะถูกเขาจับได้คาหนังคาเขา ยามที่คนตัวโตหมุนตัวกลับมาพอดี “อุ๊ย...” หญิงสาวยกมือขึ้นปิดปากตัวเองพร้อมๆ กับก้มหัวลงให้ต่ำที่สุดในอีกฝั่งของเตียงด้านตรงข้ามกับชายหนุ่ม ภาวนา อ้อนวอนพระเจ้าอยู่ภายในอกให้เขามองไม่เห็น เพราะไม่อย่างนั้นหล่อนคงจะต้องถูกราฟาลจับโยนลงไปทางหน้าต่างห้องอย่างแน่นอน โทษฐานที่ขัดคำสั่งและบังอาจแอบมองร่างกายสมบูรณ์แบบของเขาปานจะกลืนกิน และคราวนี้พระเจ้าก็เข้าข้างหล่อน เพราะไม่นานหล่อนก็ได้ยินเสียงฝีเท้าหนักๆ ของราฟาลเบาลงพร้อมๆ กับเสียงปิดประตูห้องน้ำ หญิสาวเป่าปากด้วยความโล่งอก เงยใบหน้าแดงก่ำของตัวเองขึ้นจากพื้นข้างเตียง “คุณราฟ... รดาไม่ได้ตั้งใจแอบมองนะคะ” กล่าวขอโทษเพราะรู้สึกสำนึกผิดยิ่งนัก ร่างอรชรค่อยๆ ลุกขึ้นยืนด้วยแข้งขาที่สั่นเทา แรงกายแรงใจเหือดหายไปจนหมดสิ้นตั้งแต่ได้เห็นบั้นท้ายแน่นหนั่น ต้นขาเปลือยทรงพลังของราฟาลเพียงเท่านั้นเอง ทุกส่วนของกายหนุ่มช่างส่งผลต่อทุกเซลล์ประสาทในกายสาวของหล่อนอย่างมหาศาลนัก มันทำให้กายสาวของหล่อนร้อนวูบวาบ เลือดในกายเดือดพล่านร้อนฉ่า แถมมันยังทำให้ในบางจุดอึดอัดทุรนทุรายได้อย่างตกใจอีกด้วย “รดาขอโทษ... ขอโทษจริงๆ ค่ะ” กล่าวขอโทษซ้ำๆ อีกสองสามครั้ง ก่อนจะรีบคว้าเสื้อสูทแล้วเดินหายเข้าไปในห้องแต่งตัวที่อยู่ไม่ไกลจากห้องน้ำสุดหรูนักอย่างรวดเร็ว หัวใจเต้นแรงระรัวเพราะรู้ตัวเองดีว่าต้องทำงานแข่งกับเวลาแค่ไหน มือบางเลื่อนประตูกระจกให้เปิดออกก่อนจะแทรกตัวเข้าไป พยายามอย่างสุดความสามารถที่จะปิดมันให้เบาที่สุด แต่ถึงแม้มันจะเบาแค่ไหน แต่เสียงนั้นก็ยังทำให้คนตัวโตที่กำลังยืนจะโกนหนวดอยู่หน้ากระจกได้ยินอยู่ดี คิ้วเข้มยาวดกดำเลิกขึ้นสูง ก่อนที่มือใหญ่จะคว้าเสื้อคลุมอาบน้ำสีขาวมาสวมใส่และก้าวยาวๆ ออกไปจากห้องน้ำทันที ดวงตาคมกริบกวาดมองไปรอบๆ ห้องนอนของตัวเองเพื่อหาสิ่งผิดปกติแต่ก็ไม่พบสิ่งใด นอกจากเสียงกุกกักภายในห้องแต่งตัว ชายหนุ่มก้าวไปหยุดที่หน้าประตูกระจกที่แยกห้องแต่งตัวออกจากห้องนอนเอาไว้อย่างเป็นสัดส่วน ก่อนจะเลื่อนมันออกแล้วก็ก้าวเข้าไปด้านใน ประตูด้านหลังปิดลงโดยอัตโนมัติตามความรุนแรงของการเปิด และภาพสตรีผมยาวสีดำขลับประดุจราตรีเดือนดับก็ปรากฏแก่สายตา ชายหนุ่มตกตะลึงไปชั่วขณะ เขาปล่อยให้ตัวเองได้มีโอกาสสำรวจความงดงามของสตรีที่กำลังยืนหน้าซีดเผือดอยู่หลายอึดใจ ไล่มองตั้งแต่ใบหน้ารูปหัวใจขาวสะอาดที่ถูกล้อมกรอบด้วยเส้นผมสีดำขลับยาวเกือบถึงกลางหลัง คิ้วโก่งประดุจคันศร ดวงตากลมโตหวานฉ่ำเพราะได้รับอิทธิพลจากแพขนตายาวงอน จมูกโด่งเชิดน่ารักอยู่เหนือกลีบปากสีสดอวบอิ่ม ราฟาลสูดลมหายใจเข้าปอดเต็มแรงเพื่อบังคับตัวเองให้เข้มแข็งต่อเสน่ห์แห่งอิสตรีเพศตรงหน้าให้ได้อย่างสุดความสามารถ แต่มันแทบจะไม่รอดเมื่อสายตาลดต่ำลงไปจับจ้องอยู่ที่เต้าทรวงที่พุ่งดันชุดฟอร์มของสาวใช้ออกมาอย่างล้นหลาม ความช่ำชองในเรื่องของสรีระสตรีทำให้เขาสามารถกะขนาดปทุมถันคู่งามได้อย่างไม่มีผิดเพี้ยน 34คัพ C มันใหญ่โตมากทีเดียว คราวนี้เป็นราฟาลมั่งที่ต้องลอบกลืนน้ำลายลงไปในลำคอที่แห้งผากของตัวเองบ้าง ความต้องการปลดปล่อยร้องสั่งให้เขากระชากแม่สาวน้อยตรงหน้าเข้ามาดื่มกินเสียให้หายคลั่ง กัดกินฟอนเฟ้นซะให้หายหื่นหิว จากนั้นก็จู่โจมเข้าไปในกลีบเนื้อนวลที่เขามั่นใจเลยว่าจะต้องร้อนรินและแน่นหนั่นนั้นให้หายคลั่ง ราฟาลกัดฟันแน่นเพื่อเรียกไอ้เจ้าการควบคุมตัวเองที่ลดระดับลงต่ำที่สุดในรอบสามสิบห้าปีให้มันเพิ่มปริมาณขึ้น แต่เขาทำได้ไม่ดีเลย ทำแทบไม่ได้... เพราะแม่สาวน้อยตรงหน้าช่างมีร่างกายที่งดงามสะโอดสะองเหลือเกิน และเจ้าส่วนเว้าส่วนโค้งตรงหน้าก็กำลังจะทำให้เขาคลุ้มคลั่ง ชายหนุ่มก้มลงมองหลักฐานความปรารถนาที่หน้าขาตัวเองด้วยความหงุดหงิด ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแค่สาวใช้ธรรมดาๆ คนหนึ่งจะทำให้เขาเป็นบ้าเป็นหลังเพราะอยากมีเซ็กซ์ได้มากขึ้นขนาดนี้
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม