พลาดรักพี่ชายแสนร้าย (เข้ม:ช้องนาง)

ตอนที่ 4 ล้างจนซีด

"พี่เข้ม เย็นนี้กินอะไรดีจ๊ะ" สี่โมงเย็นรักกับยมต้องหาแล้วว่าค่ำนี้เราจะกินอะไรกัน หากพ่อกับแม่ผู้ใหญ่ไม่อยู่บ้านพวกเขาก็ต้องคิดเรื่องอาหาร มื้อเช้าเที่ยงชอบออกไปกินข้างนอก ส่วนมื้อค่ำลูกพี่ชอบกินในบ้าน จึงมาถามว่าอยากกินอะไรจะได้ไปซื้อหา

เข้มที่นอนร้องเพลงอยู่บนเปลพร้อมนิ้วเท้ากระดิกไปมาอย่างอารมณ์ดีหรี่เพลงลงบอก

"ก้อยเนื้อกับต้มขม"

"ไปยม" รักเดินไปหยิบรถมอเตอร์ไซต์แล้วบอกแฝดผู้น้องให้ขึ้นซ้อนท้ายรถขับไปยังร้านเฮียเล้งต้มแซ่บ เมนูลาบก้อยซอยจุ๊ต้องที่นี่เท่านั้น ร้านค้าใกล้ตลาดสดในหมู่บ้าน

พอลูกน้องออกจากบ้านเข้มจึงเร่งเสียงเพลงดังขึ้น จินตนาการหวานไว้รอว่าจะเอาช้องนางท่าไหนบ้าง ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าลืมบอกรักกับยมซื้อเครื่องดื่มชูกำลัง ช้องนางมันบอกให้เบิ้ลได้ถึงสามรอบเลยนะ มันก็ต้องเสริมกำลังกันหน่อยไหม

เข้มปิดเพลงลงไปแล้วเดินไปหยิบกุญแจรถกระบะสี่ประตูสีดำแต่งล้อแม็กแล้วขับออกจากบ้านไปยังร้านค้าอย่างไว หยิบแบรนด์ซุปไก่สกัดผสมโสมมาประมาณสี่ขวดแล้วไปจ่ายตังค์

อย่าเชียวนะหากต้องไปเอากับใครแล้วกินเหล้าเบียร์ หรรมไม่แข็งกูบอกไว้เลยจากประสบการณ์อันโชกโชน

ได้แล้วกลับมาที่บ้าน ผ่านไปเกือบยี่สิบนาทีรักกับยมกลับมาพร้อมของกินห้อยต่องแต่งในมือ

สองคนวางอาหารลงบนโต๊ะแล้วเข้าไปหยิบจานมาเทใส่ ซื้อข้าวเหนียวติดมือมาด้วยตกคนละห่อ

พี่เข้มไม่กินเยอะเพราะรักษาหุ่น เดี๋ยวอ้วนมากไม่มีแรงอึ๊บ ทุกสิ่งอย่างที่ลูกพี่ดูแลตัวเองขนาดนี้ก็เพราะเรื่องปี้เท่านั้นไม่มีนอกเหนือจากนี้

คนอะไรปี้ได้ ปี้ดี วันๆ คิดแต่ว่าจะปี้กับใคร

เข้มกินข้าวไปหน่อยเดียวเพราะกลัวจุก นั่งย่อยสักหน่อยก่อนจะไปอาบน้ำอาบท่า แปรงฟันสามรอบจนมั่นใจว่าสะอาด เพราะตั้งใจว่าจะจูบช้องนางอีกแน่นอน หวานขนาดนั้นกูไม่ปล่อยให้ปากมันรอดหรอก กูจะจูบจนปากเปื่อยเลยคอยดู!

จากนั้นใช้สบู่ถูตัว นกแก้วสีเขียวที่เขาว่าเด็ด ส่งกลิ่นหอมฟุ้งไปสามบ้านเจ็ดบ้าน ฟอกตามจั๊กแร้ที่มีเส้นขนตามฉบับผู้ชายทั่วไป ลูบลงไปตามตัว ถูตรงซอกขาหนีบเยอะๆ ขนดกดำทำให้สบู่เป็นฟองดีไม่ต่างจากเส้นผม

จับหัวแหวกซ้ายขวา พลิกหน้าพลิกหลังดู ถูจนมันซีด มั่นใจว่าสะอาดดีล้างน้ำเปล่าให้เรียบร้อย ล้างเยอะหน่อยเดี๋ยวช้องนางมันไม่อร่อย ต้องสร้างความประทับใจ

ตักน้ำในถังราดตัวตั้งแต่หัวถึงหรรมในขั้นตอนสุดท้ายก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันเอว เดินออกจากห้องน้ำแล้วฮัมเพลงขึ้นบ้านอย่างอารมณ์ดี

บ้านเขาก็เหมือนบ้านคนอื่นๆ ห้องครัวห้องน้ำอยู่ด้านล่าง ส่วนห้องนอนอยู่ด้านบน แต่หลังใหญ่กว่าใครหลายคน และไม้ทุกแผ่นถูกเคลือบจนขึ้นเงา พบเจอได้ในครอบครัวที่ร่ำรวย ก็สมฐานะผู้ใหญ่บ้านหมู่หนึ่งนั่นแหละ

เดินไปหยุดอยู่หน้ากระจกแล้วพิจารณาหน้าตาอันหล่อเหลาของตัวเอง หน้าสดใช่เล่นๆ กูก็ว่าทำไมมีแต่คนหลงกู

อ๋อ? กูน่าหลงขนาดนี้ ขนาดกูยังหลงตัวเองเลย!

"หึ" หยิบครีมทาผิวมาลงทีละขั้นตอน กลางคืนเขาทาเซรั่มและครีมบำรุงสองตัว บรรจงลูบไล้เพื่อให้มันซึมซาบเข้าผิวได้ดีที่สุด ช้องนางจะได้เห็นว่าผิวเขาฟูอิ่มน้ำ

แต่วันนี้ไม่ทาโลชั่นนะ เพราะช้องนางมันคงเลียกูตั้งแต่หัวนมยันหรรม เดี๋ยวได้รสชาติไม่ดี ทำให้การลงสนามครั้งแรกของเขาและช้องนางในวันนี้ไม่น่าประทับใจ

เดินไปหยิบกางเกงขาสั้นสีดำมาสวม มองดูเวลาพบว่าตอนนี้เกือบทุ่มหนึ่งแล้ว 'อดทนหน่อยนะลูกรัก เดี๋ยวแม่มึงก็มาให้ยัด สัญญาถ้าได้ยัดกูจะยัดให้สุดลำ!'

หยิบซุปไก่สกัดผสมโสมสี่ขวดกรอกลงปากทีละขวดจนหมด ขยับคอไปมาเรียกความกระปรี้กระเปร่าให้ตัวเอง

ครืด..ครืด..

เข้มหลุบตาลงมองโทรศัพท์มือถือเมื่อมีสัญญาณว่ามีคนโทรเข้า เขาไม่ชอบเปิดเสียงจึงตั้งแค่ระบบสั่นเตือนเท่านั้น

ดวงตาเป็นประกายเมื่อได้มองชื่อที่ขึ้นแสดงว่า 'น้องช้อง' กลับมาบ้านเขาก็มาบันทึกชื่อมันเอาไว้จะได้รู้ว่าใครโทรมา

รับเลยดีไหมวะ? หากรับเร็วไปมันจะหาว่ากูรอมันเกินไปไหม งั้นก็ทำให้มันรู้ว่ากูไม่ได้รอ

"จ๋าช้อง เอ็งมายัง"

(พี่เข้มจ๋า)

"จ๋าาาา เอ็งมาถึงแล้วใช่ไหมพี่จะได้บอกไอ้ยมเดินไปเปิดประตูให้" ตอนกินข้าวลืมบอกเอาไว้ เพราะรั้วกับตัวบ้านอยู่ห่างกันสามสิบเมตร

ปกติมีคนมาหมาจะเห่าอยู่แล้ว แต่ถ้ามาถึงแล้วทำไมไอ้พวกลูกรักถึงไม่เห่า ไม่ใช่งูกัดคอมันตายแล้วเหรอไอ้พวกเวรนี่!

(พะ..พี่เข้ม)

"จ๋าาาา รอแป๊บเดียวนะช้อง เดี๋ยวพี่เดินลงไปเปิดประตูเอง" เดินลงจากห้องเห็นลูกน้องทั้งสองนั่งกินข้าวยังไม่อิ่มด่ามันไปที

"ไอ้รักไอ้ยม พวกมึงแม่งไม่ได้เรื่อง ช้องนางมันมาถึงแล้วทำไมไม่ไปเปิดประตูให้มันหน่อย" ไอ้พวกนั้นก็ด้วย ไม่เห่าไม่หอน ถ้ากูเดินไปถึงหน้าประตูพบนอนเดี๋ยวตบกะโหลกตัวละที พ่อแม่ไม่อยู่บ้านแล้วทำเป็นอู้งานพวกนี้

รักกับยมมองตามหลังลูกพี่อย่างงงๆ เมื่อกี้บอกใครมานะ?

"โหลช้อง เอ็งอยู่ไหนนะ พี่อยู่หน้าประตูแล้ว" ส่งสายตาเมียงมองหาในความมืดทว่ากลับไม่เจอ

ในหมู่บ้านเล็กๆ ไฟบนถนนค่อนข้างห่างกัน ทำให้มองเห็นไม่ชัดว่าใครยืนอยู่ตรงไหน

(อยู่บ้านจ้ะ ช้องยังอยู่บ้านจ้ะพี่เข้ม)

"ว่าไงนะ! เอ็งยังไม่มางั้นเหรอ" เข้มยกมือถือออกเพื่อดูนาฬิกา พบว่าตอนนี้อีกยี่สิบนาทีหนึ่งทุ่ม แต่มันนัดเขาหนึ่งทุ่ม และเขาก็บอกว่าเขาชอบคนตรงต่อเวลา ช้องนางก็คงรอจนกว่าครบเวลาค่อยมาถึง

ช้องนางเอ๊ย! มึงจะมาก่อนสักยี่สิบนาทีก็ได้นี่หว่า ซื่อเกิ๊น!

(จ้ะพี่เข้ม)

"งั้นมาเลยไม่ต้องรอทุ่มหนึ่งแล้ว" กูอยากแตกเต็มที

(ช้องไปไม่ได้แล้วจ้ะพี่)

"ว่าไงนะ! ทำไมเอ็งถึงมาไม่ได้!?" เสียงเข้มแปรเปลี่ยนเป็นไม่พอใจทันที คิดจะปั่นหัวกูเล่นหรือไง มึงคิดผิดแล้วที่มาเล่นกับคนอย่างไอ้เข้ม!

(ช้องเป็นเมนส์จ้ะพี่เข้ม)

"ฮะ อะไรเมนส์ๆ นะ"

(ช้องเป็นวันนั้นของเดือนจ้ะพี่ นี่ช้องก็กังวลว่าจะบอกพี่ยังไงดีให้พี่เข้าใจธรรมชาติของผู้หญิง แต่สุดท้ายช้องก็ต้องบอกตามความจริงว่าช้องเป็นเมนส์จ้ะ)

แม่งเอ๊ย! แล้วเมนส์แม่งมาทำไมวันนี้วะ! มึงไม่ดูตาม้าตาเรือหน่อยเหรออีเมนส์เวร! มึงไม่รู้เหรอว่าเจ้าของร่างกายมึงมีนัดปี้กับลูกชายผู้ใหญ่บ้านหมู่หนึ่ง

วันอื่นมีตั้งเยอะแยะไม่เลือก แต่เสือกเลือกมาวันนี้เดี๋ยวกูตบกะโหลกหลุด!

"พี่เข้มจ๋า..ช้องขอโทษ แต่วันนั้นของเดือนมันไม่สามารถกำหนดได้จริงๆ จ้ะ ทีแรกช้องก็ลังเลว่าไปเลยดีไหมเพราะกลัวพี่โกรธ แต่ก็คิดว่าพี่คงไม่ฝ่าไฟแดง"

"แล้วถ้าพี่ผ่า.."

"จ๊ะ!?" ช้องนางคิดว่าฟังผิด

"แล้วอีกกี่วันจะเอ็งจะหาย ไอ้เมนส์ของเอ็งน่ะ" เดี๋ยวหาว่ากูโรคจิต คนเป็นเมนส์ยังจะเอา

"สามวันจ้ะ หายแล้วช้องจะรีบไปหาพี่ทันทีเลยนะจ๊ะ"

"อืม"

อืมที่แปลว่าหงุดหงิดน่ะ! เพราะถ้ามึงบอกกูก่อนหน้ากูคงไม่ไปหายาชูกำลังมากิน แต่โดปไปแล้วให้ทำไงทีนี้ ก็ต้องไปหาที่ลงถูกไหม