@วันต่อมา สายหน่อยเข้มเดินถือสมุดบัญชีลงจากบ้าน พยักหน้าเรียกลูกน้องทั้งสองตัวให้ขึ้นรถ "ไปไหนจ๊ะพี่" ยมที่เป็นคนขับเอ่ยถาม มีรักนั่งอยู่ข้างกันส่วนพี่เข้มนั่งเบาะหลัง "ไปบ้านยายสายก่อน" แม่ค้าขายขนมเบื้องในตลาดสด วันนั้นมาขอยืมเงินเขาไปสองหมื่นถึงเวลาเก็บดอกแล้ว แบบนี้ทุกคน ย้ำว่าทุกคน! ตอนยืมเดินถึงบ้านไม่อิดออด เวลาคืนหายหัวต้องได้ตามไปทวงถึงบ้าน บ้านไม้ชั้นเดียวยกสูงเข้มมองเข้าไปด้านใน ดูเงียบๆ ไม่แน่ใจว่ามีคนอยู่ไหม หรืออยู่ที่ตลาด "รักมึงลงไปดูซิ" "จ้ะพี่" รักเปิดประตูลงไป จับลูกกุญแจที่ผูกติดกับรั้วบ่งบอกว่าบ้านนี้ไม่มีคนอยู่ "รั้วล็อกจ้ะพี่" หันกลับมาบอกอีกทีในจังหวะที่เข้มลดกระจกลง "อืม งั้นไปตลาดสด" ก็คงออกจากบ้านไปขายของแล้วล่ะ @ตลาดสดในหมู่บ้าน "อ้าวพ่อเข้ม" ยายสายที่กำลังทำขนมเบื้องบนเตาถ่านยิ้มให้คนรู้จักในหมู่บ้าน ปกติไม่ค่อยเห็นอีกฝ่ายมาซื้อของหวานแต่วันนี้คงอย