@เช้าวันต่อมา
"เดินทางปลอดภัยนะช้อง" ส่งลูกสาวขึ้นรถที่จุดจอดรับผู้โดยสารตั้งแต่เช้าตรู่เพราะมีรถเข้ากรุงเทพแค่เช้าเย็น
ช้องนางกอดคนเป็นแม่ที่ท่านมาส่ง ส่วนพ่อร่ำลากันตั้งแต่อยู่ที่บ้านแล้ว บ้านเรามีรถมอเตอร์ไซค์คันเดียวหากอัดกันมาเห็นว่าจะแน่นเกินไป
"แม่ไม่ต้องห่วงช้องนะจ๊ะ ช้องดูแลตัวเองได้จ้ะ"
บอกแล้วผละออกไปขึ้นรถ อีกสิบนาทีรถออก พิกุลนั่งรอจนรถทัวร์ของลูกสาวแล่นออกไป เอามือปาดน้ำตาที่ไหลลงมาทิ้งแล้วขับรถกลับบ้าน
มาถึงก็มาเจอรถยนต์คันหนึ่งคุ้นตาว่าน่าจะเป็นของผู้ใหญ่บ้าน พี่นางมากับรักสองคนนั่งรออยู่บนแคร่ไม้
พอแม่ผู้ใหญ่เห็นหน้าลูกบ้านรีบลุกเดินไปหา จับมือของพิกุลมากุม
"พิกุล พี่อยากมาขอโทษเอ็งแทนลูก ขอโทษที่ไอ้เข้มมันทำเรื่องไม่ดีวันก่อน พี่ไม่สบายใจเลย นอนไม่หลับด้วย ถึงช้องนางจะบอกว่าจบเรื่องนี้ไปแล้วแต่พี่จบไม่ลง จึงอยากมาขอโทษเอ็งกับลูกด้วยตัวเองอีกครั้ง"
พิกุลพยักหน้าเบ
