เข้มไปส่งช้องนางที่บ้าน ทว่ายังไม่ถึงบ้านหญิงสาวก็ให้เขาจอด
"ทำไม พี่ไปส่งเอ็งได้นะ"
"ชะ..ช้องไม่ได้บอกพ่อกับแม่น่ะจ้ะว่าจะไปไหนกับพี่" รู้สึกดีใจลึกๆ หากเขาบอกว่าไปส่งเธอที่หน้าบ้านได้นั่นก็หมายถึงเขาพร้อมรับผิดชอบเธอ
แต่เธอกลัวพ่อกับแม่ตกใจ ให้ถึงวันไหนที่เธอตั้งใจบอกพวกท่านว่าเธอมีแฟนเป็นพี่เข้ม และเขาจะมาสู่ขอเธอเป็นเมียเธอถึงจะกล้าให้เขาสู้หน้าพวกท่าน
"งั้นเดี๋ยวพี่รอเอ็งเข้าบ้าน" หรี่ไฟตารถลง ช้องนางก็หันไปจุ๊บแก้มเขาทันที
"ช้องรักพี่เข้มนะจ๊ะ" สองแขนเขยิบเข้ากอดเขา มันรู้สึกอบอุ่นเมื่ออีกฝ่ายโอบไหล่เธอกลับคืน
"ช้องไปแล้วจ้ะ"
เข้มมองช้องนางเปิดประตูลงจากรถ เดินดุ่มๆ เข้าในบ้าน พอเห็นช้องนางปลอดภัยจึงขับรถกลับบ้านบ้าง ฮัมเพลงไปตลอดทางอย่างอารมณ์ดี
"ช้อง"
คนที่ถูกเรียกชื่อตกใจเงยหน้าขึ้นมองบนบ้านขวับ วางมือทาบบนอกของตัวเอง
"แม่! ช้องก็นึกว่าใคร ตกใจหมดจ้ะ" เหลือบมองไฟรถที่ค่
