ไม่โกรธ
799 คำ
เหมันต์ทำหน้าเศร้าเรียกร้องความสนใจจากคนตัวเล็ก ถึงเขาจะอยู่ในสถานะเพื่อนกับเธอแต่ในใจของเขาไม่ได้คิดอย่างนั้นเลย ทุกการกระทำเขาแสดงให้เธอเห็นว่าเขาไม่ต้องการเป็นเพื่อนกับเธออีกแล้ว
"เจ็บก็จำไว้ซะด้วย" หญิงสาวผลักอกกำยำของร่างสูงให้ผละออกก่อนที่เธอจะเดินมานั่งลงตรงโต๊ะเครื่องแป้ง
"จะแต่งตัวไปไหนวะ" เหมันต์จ้องเงาสะท้อนของหญิงสาวในกระจกที่เธอกำลังบรรจงแต่งเติมเครื่องสำอางบนใบหน้าสวย
"จะไปหาผัว" หญิงสาวตอบกลับในขณะที่สายตาของเธอยังคงมองกระจกอยู่
"หาทำไม ถ้าอยากได้กูก็อยู่ตรงนี้" เหมันต์เดินไปยังร่างบางก่อนที่เขาจะใช้ปลายจมูกโด่งสูดดมไปตามผิวกายของเธอ
ดวงตาคมยังคงไม่ละสายตาจากร่างบางในเงาสะท้อนจากกระจกได้ ใบหน้าสวยหวานของเธอทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงได้เสมอ และเป็นเธอแค่คนเดียวที่ทำให้ใจเขาเต้นรัวได้ขนาดนี้
"โทษทีแต่ฉันไม่อยากได้แกเป็นผัว" หญิงสาวจ้องมองแววตาเจ้าเล่ห์ของเขาผ่านเงาสะท้อน เธอยกยิ้มหวานพร้อมลุกขึ้นยืนเต็มความสูงก่อนจะใช้ริมฝีปากอวบอิ่มจูบลงบนอกเสื้อยืดสีขาวของชายหนุ่มอย่างจงใจจนเป็นรอยจูบสีลิปสติกของเธอ
"ไม่อยากได้แต่มึงแสดงความเป็นเจ้าของกูได้เหรอ" เหมันต์ยกยิ้มอย่างพอใจ เขาอมยิ้มกับรอยจูบบนเสื้อของเขาราวกับคนบ้าที่เผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว
"แค่หมั่นไส้ ตอนแกไปเจอผู้หญิงในสต็อกจะได้รู้ว่าแกมันเอาไม่เลือก" ร่างบางกอดคอร่างสูงเธอเงยหน้าสบตามองเขาเช่นเดียวกันกับที่เขาสบตามองเธอ
เหมันต์วางมือบนเอวคอดของเธอเขาระบายยิ้มแสนหวานออกมาอย่างพอใจกับการกระทำของร่างบาง
"ให้กูเอามึงดิ แล้วกูจะเอามึงแค่คนเดียว" ร่างสูงดันร่างบางให้ชิดโต๊ะเครื่องแป้ง เขาก้มลงสูดดมกลิ่นหอมจากซอกคอขาวอย่างหลงไหล
"อย่ามั่นใจหน่อยเลย คนแบบแกฉันไม่เอาให้เสียของหรอก" ร่างบางกระซิบข้างใบหูหนาเธอยกยิ้มอย่างชอบใจ ถึงเธอจะจิกกัดเขาแรงๆแต่มันคือการหยอกล้อระหว่าง เพื่อนกัน ยังไงล่ะ
ร่างอรชรเดินเคียงข้างมากับชายหนุ่มโดยที่มีชายหนุ่มโอบเอวของเธอเอาไว้มาจนถึงโต๊ะที่นัดกันเอาไว้
"กว่าจะมานะ" แป้งร่ำเพื่อนในกลุ่มของแฟนซีเอ่ยทักขึ้นเมื่อทั้งคู่นั่งลงใกล้เธอ
"รถมันติด" หญิงสาวว่าพลางดึงสมุดกับหนังสือออกมาเพื่อทำรายงาน
"แกไม่ได้อยู่กลุ่มพวกเราหนิเหมันต์" แป้งร่ำเอ่ยทักเมื่อชายหนุ่มนั่งเอนกายไปกับโซฟาตัวหนา
"ใช่ กูแค่มาเฝ้าแฟนซีเฉยๆ" ชายหนุ่มตอบอย่างไม่ใส่ใจเขายกโทรศัพท์ขึ้นมาปล่อยให้พวกเธอได้ทำงานโดยไม่ส่งเสียงรบกวนทั้งคู่
"เดี๋ยวกูมา มึงรอกลับพร้อมกูนะแฟนซี" ชายหนุ่มบอกร่างบางเธอเงยหน้าขึ้นจากหนังสือพยักหน้าตอบเขา
"แป้งร่ำฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" แฟนซีบอกกับเพื่อนของเธอก่อนที่จะลุกขึ้นยืนเพื่อเดินไปยังห้องนอกร้านคาเฟ่ที่เธอมาทำรายงาน
เธอแค่เพียงจะเข้ามาล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นจะได้ลดอาการง่วงของเธอได้บ้าง
แกร๊ก!
ประตูห้องน้ำถูกเปิดออกพร้อมชายหญิงคู่หนึ่ง แฟนซีมองทั้งคู่ผ่านกระจกตรงอ่างล้างหน้าด้วยสายตาเรียบเฉย เมื่อทั้งคู่เห็นเธอจึงชะงักไปแต่ชายหนุ่มกลับเข้ามายืนซ้อนด้านหลังของเธอจ้องมองใบหน้าสวยผ่านกระจกเงาที่สะท้อนดวงตากลมโตของเธออยู่
"ถ้าแกมาเพื่อจะเอากับใครละก็ทีหลังไม่ต้องอ้างว่าจะมาเฝ้าฉันหรอก" แฟนซีล้างมือโดยไม่สนใจว่าหญิงสาวคู่ขาของชายหนุ่มจะมองเธอด้วยสายตาโกรธเคืองแค่ไหน
"มึงโกรธกูเหรอแฟนซี?" เหมันต์สวมกอดเอวคอดของเธอเอาไว้เขาเกยคางบนบ่าเล็กพร้อมระบายยิ้มเจ้าเล่ห์
"ฉันไม่โกรธ ฉันแค่สกปรกมือของแกที่ไปสัมผัสคนอื่นแล้วมาแตะตัวฉัน...ล้างมันออกซะ" ร่างบางสะบัดมือของร่างสูงออกก่อนที่เธอจะยืนกอดอกมองชายหนุ่มด้วยสายตาเรียบเฉย
"รู้ใช่ไหมว่ากูไม่อยากสัมผัสใครนอกจากมึง"
- ผู้เขียน
