ตอนที่ 17
——————————
ร่างอรชรห่อชุดคลุมสีขาวเดินออกจากห้องน้ำ ตั้งแต่เขาอยู่ที่นี่เธอก็เป็นคนขี้เซาและนอนตื่นสายกว่าปกติทุกวัน เพราะเธอโดนเอารัดเอาเปรียบแทบทั้งคืน หญิงสาวสวมชุดเดรสตัวบางเบาพลิ้วไหวใส่สบายๆ เหมาะสำหรับอยู่บ้าน ใบหน้าถูกแต่งแต้มเล็กน้อยเป็นเอฟเวอรี่เดย์ลุคกับทรงผมดังโงะมัดรวบเป็นจุกเดียว
สายตาคมมองด้วยสายตาประกายเจ้าเล่ห์จ้องจะตะครุบเหยื่ออยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะอยู่ในชุดไหนเธอก็สวยและมีเสน่ห์มากที่สุดในสายตาเขาอยู่ดี ร่างใหญ่กำยำเปลือยท่อนบนยืนกอดอกอยู่โต๊ะอาหารมองคนตัวเล็กพลางใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มแล้วยกยิ้มมุมปาก
"มองอะไรขนาดนั้นคะ" เห็นแบบนี้ทุกวันแต่เธอก็อดที่จะเขินอายไม่ได้
"ทำไมจะมองไม่ได้ล่ะ พี่เป็นผัวเธอนะ"
ดวงตาสวยทำตาขวางอย่างอายๆ แล้วหย่อนตัวนั่งเก้าอี้โต๊ะทานอาหาร
หญิงสาวมองอาหารตรงหน้าที่มีแต่ของชอบของโปรดเธอทั้งนั้น แต่การที่ทานแบบนี้ทุกวันโดยไม่ได้ออก
