ตอนที่ 6

1079 คำ
และในตอนที่ดาวรินหันกลับมามองอีกครั้ง หัวใจของหล่อนก็เกิดอาการกระตุกวูบ ยกมือข้างหนึ่งขึ้นป้องปากด้วยความลืมตัว เมื่อสายตาปะทะเข้ากับเรือนร่างกำยำของหนุ่มฉกรรจ์ อาบเลื่อมไปด้วยเหงื่อ หลังจาก ไมเคิลถอดเสื้อ เหลือเพียงแค่กางเกงบอลขาสั้นเนื้อผ้าพลิ้วบางเพียงตัวเดียวที่ปกปิดร่างกายช่วงล่างเอาไว้ ‘โอ้ว... ’           ดาวรินยังคงอุทานอยู่ในใจ สายตาของหล่อนไม่อาจละจากภาพของต้นขากำยำเป็นลำแกร่ง ดูแข็งแรง ทรงพลังเหลือเกิน ในตอนที่ชายหนุ่มยืนหันหลังให้ยิ่งเห็นก้นเต็มตึงสอบสวย และสิ่งที่ทำเอาหัวใจของดาวรินยิ่งเต้นแรง ก็ตอนที่ชายหนุ่มหันกลับมา เห็นชัดๆ ว่าบริเวณเป้ากางเกงของเขาแลดูคับแน่น ตุ่ยตุง มองเห็นความเป็นชายที่ซุกซ่อนเอาไว้ชัดเจน สายลมเย็นที่พัดมาแนบเน้นเนื้อผ้าบางๆ ทำให้เห็นความเป็นชายชาตรีของไมเคิลนูนเด่นเป็นลำสวย... ทำเอาใจสั่น สะท้านลงมาถึงหว่างขา   “อีกนิดครับ... ปลาใกล้สุกแล้ว” บอกขณะใช้ไม้คีบพลิกปลาบนเตา บั้นท้ายสอบสวยและงอนน้อยๆ นั้นเองที่เพิ่มความน่ามองได้อย่างเหลือเชื่อ ‘เซ็กซี่สุดๆ’ สาวใหญ่รำพึงในใจ แบบนี้แหละใช่เลย... นี่แหละผู้ชายในสเปคของหล่อน   ไมเคิลเป็นผู้ชายที่ขนดกมาก แลเห็นแพขนสีดำแผ่กระจายปกคลุมทั่วแผ่นอกกว้าง ที่ต้นขาและสะดือก็ยังมีขน บางส่วนเลยออกมาจากขอบขากางเกง บางส่วนลามลงมาเกือบถึงเข่า เมื่อประกอบเข้ากับต้นขาแกร่งอย่างคนที่แตะฟุตบอลอยู่เป็นประจำ ก็ยิ่งเสริมส่งให้ไมเคิลดูเซ็กซี่สมชายชาตรีในทุกกระเบียดนิ้ว ไมเคิลเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์เหลือเกิน มีบุคลิกภาพที่ดึงดูดใจผู้คน ความเซ็กซี่ของเขาสามารถเอาชนะใจผู้หญิงได้ไม่ยาก... แม้กระทั่งหล่อน   ในเวลาต่อมา ช่วงเวลาระหว่างมื้ออาหารค่ำหมดลงไปอย่างอบอุ่นเป็นกันเอง ไม่น่าเชื่อว่าหญิงชายต่างวัยคู่นี้จะพูดคุยกันอย่างถูกคอ หลายเรื่องล้วนเป็นความสนใจเดียวกัน ทั้งเพลงและภาพยนตร์ที่ถูกเอ่ยถึงระหว่างการสนทนาเคล้าเสียงหัวเราะ     ทั้งเบียร์และไวน์ที่กรอกลงคอไปหลายแก้ว ทำให้บรรยากาศรอบกายดูผ่อนคลายเป็นกันเอง ดาวรินเล่าเรื่องราวที่ผ่านๆ มาในชีวิตของหล่อนให้ไมเคิลฟังอย่างเปิดใจ หลังจากชายหนุ่มซักไซ้ อยากรู้เรื่องราวเกี่ยวกับหล่อน “แล้วทำไมน้าดาวไม่แต่งงานใหม่ครับ” ไมเคิลถามชนิดที่ว่า ‘เจาะใจ’ หลังจากดาวรินเล่าให้ฟังเกี่ยวกับสามีของหล่อนที่เสียชีวิตไปนานหลายปี และดาวรินก็ตอบในทุกคำถามที่ไมเคิลอยากรู้ “น้าอยู่คนเดียวก็สบายดีแล้วนี่นา... แล้วตอนนี้น้าก็แก่แล้วด้วย แถมยังเป็นแม่ม่าย ใครจะมาสนใจผู้หญิงมีอายุ” หล่อนยกแก้วที่มีน้ำสีอำพันเคลื่อนวนอยู่ภายในขึ้นมาเขย่าเบาๆ ตาพราวจ้องหน้าไมเคิล “แก่ที่ไหนกัน ไม่จริงเลยสักนิด... น้าดาวยังสาวยังสวยมากครับ” คำชมของชายหนุ่มทำให้สาวใหญ่แอบอมยิ้ม แต่ก็ยังไม่วายที่จะถ่อมตัว “อายุของน้าทุกวันนี้อีกสองปีก็จะแตะเลขสี่แล้วนะจ๊ะ... ผู้ชายที่ไหนจะมาสนใจน้า” “ก็คงมีแต่ผู้ชายโง่ๆ... บนโลกใบนี้แหละครับที่จะไม่สนใจน้าดาว” ไมเคิลยกเบียร์ขึ้นดื่ม สายตาจับจ้องอยู่ที่ทรวงอกอวบใหญ่ของเพื่อนแม่ ซดเบียร์ลงคอเสียงดัง และภาพที่ไมเคิลตวัดลิ้นเลียริมฝีปากเพื่อเช็ดฟองเบียร์ ก็ทำเอาดาวรินรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ความเสียววาบแล่นเข้ามาที่สองเต้า ใครจะเชื่อว่าความเร่าร้อนจากสายตาของไมเคิลที่มองมาอย่างแทะโลม จะทำให้หัวนมของหล่อนรวบรัดตัวเองเป็นไตแข็ง รู้สึกเสียวที่จุกหัวนมทั้งสองข้าง ดาวรินหัวใจเต้นแรง ทรวงอกขยับยกรับสายตาที่จ้องมองไม่เลิก ใครจะเชื่อว่าจู่ๆ หัวนมของหล่อนก็ลุกชันเป็นตุ่มไตแข็งตั้งขึ้นมาเสียดสีอยู่ภายใต้เสื้อตัวบาง และการที่หล่อนโนบรา ก็ยิ่งทำให้ไมเคิลสังเกตเห็นตำแหน่งของหัวนมเป็นเม็ดตุงอยู่ใต้เนื้อผ้าซาตินพลิ้วบาง ภายหลังเสร็จจากรับประทานอาหารร่วมกัน หญิงชายต่างวัยก็แยกย้ายกันขึ้นมาบนห้อง และอึดใจสั้นๆ ต่อมา เสียงกุกกักที่ดังออกมาจากห้องนอนของน้าดาว ก็ทำให้ไมเคิลต้องมาเคาะประตูเรียกด้วยความเป็นห่วง “เสียงอะไรครับน้าดาว” ร่างสูงรีบถามในทันทีที่เจ้าของห้องเปิดประตูออกมา “ลิ้นชักหัวเตียงมันเสียจ้ะ... น้าพยายามดึง แต่ไม่ออก... สงสัยสลักมันเสีย” ดาวรินบอกถึงที่มาของเสียงดังเมื่อครู่ “ถ้าเสียคงต้องเปลี่ยนกุญแจครับ ผมช่วยดูให้นะครับ” ประตูเปิดออกกว้าง รับร่างสูงใหญ่เฉียดร้อยแปดสิบเซนติเมตรเข้ามาในห้องนอน ด้วยน้ำหนักมือและความแข็งแรงของหนุ่มฉกรรจ์ ไมเคิลกระชากลิ้นชักอยู่ครู่สั้นๆ เพราะว่าสลักของมันคงเสียจริงๆ พอกระชากแรงขึ้น ลิ้นชักก็เปิดออกมา พร้อมกับสีหน้าตกใจของไมเคิลที่เหลือบไปเห็นดิลโด้แท่งสีขาวขนาดเท่าๆ กล้วยน้ำว้า กลิ้งออกมาให้ได้รู้ ‘ความลับ’ ของน้าดาว แต่ไมเคิลก็คิดว่าไม่ใช่เรื่องแปลกหรือน่าอายแต่อย่างใด ที่น้าดาวต้องพึ่งพาตัวช่วย ด้วยความต้องการทางเพศเป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษย์ทุกผู้ทุกคน น้าดาวก็ผู้หญิงคนหนึ่งที่ยังมีเลือดเนื้อและชีวิตจิตใจ... ถ้าหล่อนจะมีดิลโด้ติดห้องนอนเอาไว้ปลดเปลื้องความเปลี่ยวเหงา... คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรนักหนา ด้วยกลัวว่าเจ้าของห้องจะอับอาย ไมเคิลรีบเอามือดันเจ้าดิลโด้แท่งนั้นกลับเข้าไปด้านในแล้วหันมากล่าวกับเจ้าของห้องด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “กุญแจคงเสีย... เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจัดการซ่อมให้นะครับ” ไมเคิลรีบขันอาสา “จ้ะ... น่ารักจัง ขอบใจมากนะจ๊ะ ไปนอนได้แล้วจ้ะ ขออภัยที่ต้องรบกวน” ดาวรินยิ้มกว้าง มีผู้ชายอยู่ในบ้านก็ดีแบบนี้นี่เอง  เพราะว่าเรื่องซ่อมนั่นนี่ ผู้หญิงอย่างหล่อนคงไม่มีปัญญาจะทำได้ด้วยตัวเอง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม