เสียงประตูที่เปิดเข้ามา ทำให้เธอหันกลับไปมอง ก็พบกับชายหนุ่มร่างสูงโปร่งที่คุ้นเคยเดินเข้ามาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
“คุณเพลิง..”
“นั่งลงเถอะครับ” เพลิงเอ่ยขึ้น เมื่อเขาเห็นผู้หญิงตรงหน้ากำลังจะลุกขึ้น ก่อนเธอจะนั่งลงตามเดิม
“ใครทำ..” เสียงเอ่ยเค้นลอดไรฟันออกไป มือหนากำเข้าหากันแน่น เมื่อเห็นมภาพเด็กสาวที่ดูบอบช้ำ
“น้าก็ไม่ทราบค่ะ เพื่อนน้ำขิงบอกว่าเอาไว้จะกลับมาเล่าให้ฟัง”
“แล้วตอนนี้เธออยู่ไหนครับ” เพลิงหันมาเอ่ยถามทันที เมื่อเขาได้ยินคำว่าเพื่อนของน้ำขิง ซึ่งมีไม่กี่คน
“เธอออกไปเมื่อครู่..บอกจะไปจัดการอะไรสักอย่าง”
“...” เพลิงพยักหน้าอย่างเข้าใจ ก่อนสายตาจะเสกลับมามองเด็กสาวอีกครั้ง
“คุณเพลิง..” แต่เสียงหญิงสาวก็เอ่ยเรียกเขาให้หันกลับมาพร้อมกับแววตาที่เศร้าหมอง
“ผมรู้แล้วครับ ผมจะจัดการทุกอย่างเอง” เพลิงเอ่ยขึ้นทันที เมื่อรู้อยู่แก่ใจว่าหญิงสาวจะเอ่ยอะไรออกมา เพราะเขาเองก็รับรายงานจ
