กลับมาปัจจุบัน..
กริก..เสียงขึ้นลำดังขึ้นจากของวัตถุสีดำเงา
“งั้นมึงก็เลือกเอา..ว่าจะให้กูเดินไปหามึงหรือมึงจะเดินมาหากูเองดีๆ” รอยยิ้มร้ายคลี่ยิ้มออกมา เพลิงเอียงคอเล็กน้อยเอ่ยขึ้นถามหญิงสาวตรงหน้า อย่างให้ทางเลือกกับเธอ
แต่ใครจะรู้ดีเท่ากับตัววิว..
“มึงมันบ้า เฮีย..” วิวยืนนิ่งไม่ไหวติง สายตามองบุคคลตรงหน้าด้วยหัวใจที่ปวดหน่วง เกิดมาไม่เคยพบเจอคนบ้าดีเดือดแบบเพลิงมาก่อน จนตอนนี้เธอจะบ้าตามเขาอยู่แล้ว
ปืนน่ะเหรอ..ถามว่าเธอกลัวไหม? ตอบได้เลยว่ากลัว แต่ให้ร้องไห้ฟูมฟายอ้อนวอนเขา มันคงเปล่าประโยชน์ ถ้าในชีวิตนี้เขายังไม่ปล่อยเธอ
“หึๆ กูบ้าได้กว่านี้อีกเยอะ” เพลิงสบถขำเยาะอย่างไม่รู้สึกอะไร เขาก้าวสามขุมเดินเข้าหาร่างบางที่ยืนนิ่งอยู่ ในระยะประชิด
“...” ดวงตาใสสั่นระริกอยู่ไม่น้อย ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่น เธออดกลั้นอารมณ์เอาไว้ ก่อนจะหลับตาลงเมื่อได้สัมผัสอันเย็นเฉียบสัมผัสบนแก้มนว
