ผ่านไปสักพัก..
“มึงรุนแรงไปเปล่าไอ้เพลิง?” จินลุกขึ้นก่อนจะเดินเข้าไปประจันหน้ากับเพลิง เขาเอ่ยกับเพื่อนสนิทอย่างไม่ค่อยพอใจนัก
“อะไร?” เพลิงเลิกคิ้วสูงเอ่ยถามอย่างไม่แสดงสีหน้าอะไรออกมา นอกเสียจากความสงสัยกับคำถามของจิน
“เหี้ย..มาถามกูอีก ไอ้รอยช้ำตามตัวเธอ มึงบอกกูมาดิว่าไม่ใช่ฝีมือมึง” จินสบถด่าขึ้น ก่อนจะปรายตามองไปที่หญิงสาว และหันกลับมามองเพลิงอย่างคาดคั้นหาคำตอบ
“ก็แค่เอา” เพลิงเอ่ยตอบกลับตามความจริงกับจินอย่างไม่แยแสอะไร พลางสายตาคมเสมองไปทางอื่น
“หึ จริงจังสินะ..” จินพยักหน้า มุมปากเบะขึ้น ชายหนุ่มเลิกคิ้วสูงถามเพลิงออกไป นี่เป็นอีกครั้งที่เขาเหมือนรู้ใจเพลิงและมองเพื่อนสนิทออกว่ามันรู้สึกยังไง
“ไร้สาระ” เพลิงสวนกลับทันควัน ปรายตามองไปที่หญิงสาวเล็กน้อย
“เหรอ..ถ้ามึงไม่จริงจังคงไม่โทรให้กูรีบมาดูหรอกจริงไหม” จินรีบแซะเพลิงออกไปอย่างเย้ยยัน คนเชี้ยไร? ปากแข็งชิบ!
“แค่เอาเล่
