...นักธุรกิจชื่อดัง ตระการ วีรกิจ เดินตามสาวสวยอยู่ในซุปเปอร์มาร์เก็ตในห้างฯ ดัง ท่าทางกะหนุงกะหนิงกันน่าดู สาวสวยคนนี้คือใครกัน หรือจะเป็นว่าที่เจ้าสาวในอนาคตของนักธุรกิจหนุ่ม ...
ตระการวางหนังสือพิมพ์ลง เขายังแปลกใจกับข่าวที่เพิ่งอ่านจบ นึกไปถึงใบหน้าสวยคม ดวงตากลมโต รอยยิ้มสวย นั้นอย่างหลงใหล ชนัญธิดาได้อ่านข่าวนี้หรือยัง ถ้าหญิงสาวรู้จะมีอาการอย่างไร จะโวยวายหรือเปล่า หรือจะเก็บตัวเงียบ ยังดีนะที่รูปที่ลงมันไม่ค่อยชัดสักเท่าไหร่ รู้เพียงว่าเป็นผู้หญิงรูปร่างสูงโปร่ง ยืนคุยกับเขาตอนเลือกซื้อผักด้วยกัน ดูจากภาพแล้ว คงไม่ต้องบอกว่ามันแปลว่าอะไร บรรดาช่างภาพ ช่างเลือกลงภาพได้ดีจริงๆ ขนาดเขายังคิดเลยว่าระหว่างเขากับชนัญธิดา เหมือนคู่รักกันจริงๆ
ชายหนุ่มก้มลงมองรูปภาพนั้นอย่างสบายใจ ภาพที่เขายืนช้อนหลังชนัญธิดา พร้อมกับชะโงกหน้าไปข้างหน้า มองหญิงสาวอธิบายถึงลักษณะของผักที่ปลูกโดยใช้สารพิษและไม่ใช้สารพิษ ใบหน้าเขาอยู่ห่างเธอไม่ถึงคืบ เกือบจะชนกันอย่าแล้ว ตอนนี้เองไม่ใช่เหรอที่เขาได้หอมแก้มนวลนั้น แค่คิดถึงตอนนี้ หัวใจก็พลันเต้นระรัว เขาคงไม่ได้หลงชอบชนัญธิดาหรอกนะ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ประตูห้องทำงานของตระการเปิดออกมา พร้อมกับร่างสูงเดินเข้ามายืนตรงหน้าโต๊ะทำงาน ก่อนจะยืนเอกสารในซองให้เจ้านาย
“นี่ครับเอกสาร ประวัติของคุณชนัญธิดา ชญาการณ์”
“ขอบใจมากสุทัศน์”
“ไม่เป็นไรครับ”
“อ๋อ อย่าลืมไปเชิญคุณษร มาพบฉันด้วย” ตระการพูดขึ้น พร้อมกับแกะซองเอกสาร ที่ลูกน้องนำมาให้
“คุณษรเหรอครับ?” สุทัศน์ได้แต่สงสัยในพฤติกรรมของนายหนุ่ม หลังจากเมื่อวาน เจ้านายหนุ่มของเขาก็เปลี่ยนไปทันที ออกไปด้วยกันแท้ๆ แต่ดันสั่งให้เขากับนาวีกับมาก่อน บอกแค่ว่าจะไปทานข้าวบ้านเพื่อน เพื่อนคนไหนกัน พอวันนี้กลับให้เขาไปสืบหาข้อมูลของผู้หญิงที่ชื่อคุณชนัญธิดา ชญาการณ์ ผู้หญิงคนนี้มีความสำคัญยังไงกับเจ้านายหนุ่ม
“นายครับ แล้วหนังสือพิมพ์ที่ลงข่าวนายล่ะครับ เราจะจัดการยังไงดี” สุทัศน์รอคำสั่งจากนายหนุ่มด้วยความกังวล นี่เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่เขาและนาวีกำลังเครียดอยู่ ไม่น่าปล่อยให้นายอยู่ตามลำพังเลย ไม่งั้นคงไม่เกิดเรื่องแบบนี้หรอก
“ข่าวนี่เหรอ ไม่ต้องทำอะไร เอาเป็นว่า เดี๋ยวเที่ยงนี้ นายไปเชิญคุณษร มาพบฉันก็แล้วกัน”
“เอ่อ...ครับนาย”
“งั้นก็ไปได้แล้ว มีอะไรเดี๋ยวฉันจะเรียกเอง นายไปทำงานตามที่ฉันสั่ง ฉันต้องเจอคุณษรก่อนเที่ยงเข้าใจไหมสุทัศน์”
“ครับนาย” สุทัศน์เดินออกจากห้องนายหนุ่มด้วยความสงสัย และยิ่งแปลกใจมากเข้าไปอีก ดูเหมือนว่าเจ้านายหนุ่มจะไม่ได้เดือดร้อนใจกับข่าวที่ลงในวันนี้เลย แล้วยังให้เขาไปสืบหาข้อมูลของพนักงานในบริษัทฯ อีก แบบนี้มันต้องมีเลศนัยอย่างแน่นอน หรือว่าผู้หญิงที่เป็นข่าวกับเจ้านายจะเป็นผู้หญิงคนนี้
“คุณสุทัศน์เป็นยังไงบ้างคะ ท่านประธานว่ายังไง กับข่าวที่ลงในวันนี้ แล้วเราจะจัดการกับหนังสือพิมพ์นั่นหรือเปล่า ลงข่าวแบบนี้ ท่านประธานก็เสียหายแย่สิค่ะ” อารยาถามเมื่อเห็นคนสนิทของท่านประธาน
“ไม่เห็นนาย ว่าอะไรสักคำ”
“เป็นไปได้ยังไงกัน เห็นทุกทีที่มีข่าวลงแบบนี้ ท่านประธานต้องเอาเรื่องหนังสือพิมพ์ที่ลงข่าวนิค่ะคุณสุทัศน์”
“อันนี้ผมก็ไม่ทราบเหมือนกัน บางทีผู้หญิงคนนั้นอาจจะเป็นว่าที่เจ้าสาวของนายในอนาคตก็อาจเป็นไปได้”
สุทัศน์บอกตามที่สัญชาตญาณเขารู้สึก บางทีผู้หญิงที่มีข่าวกับเจ้านายหนุ่ม อาจเป็นชนัญธิดา ชญาการณ์ ก็อาจเป็นไปได้ สั่งให้เขาไปสืบหาประวัติตั้งแต่เช้า
ทันทีที่ได้เห็นข่าวที่สำคัญเจ้านายหนุ่มยังเรียกชื่อเล่นของหญิงเสียสนิทสนมแบบนี้ มันน่าสงสัยอยู่ไม่น้อย ชนัญธิดาถึงกับนั่งเครียด หน้าซีด ทันทีที่เธอถึงที่ทำงานสายตาเจ้ากรรมดันไปปะทะกับหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งที่ลงข่าวระหว่างเธอกับตระการ ท่านประธานใหญ่ วีพรอมท์ ดีเวลลอปเมนท์ จำกัด (มหาชน)
"นักธุรกิจชื่อดัง ตระการ วีรกิจ เดินตามสาวสวยอยู่ในซุปเปอร์มาร์เก็ตในห้างฯ ดัง ท่าทางกะหนุงกะหนิงกันน่าดู สาวสวยคนนี้คือใครกัน หรือจะเป็นว่าที่เจ้าสาวในอนาคตของนักธุรกิจหนุ่ม"
สายตาก้มลงมอง อ่านตัวหนังสือที่เขียนลงเอาไว้ด้วยความกังวล ดีหน่อยตรงที่ภาพไม่ชัด เพราะคงถ่ายในระยะไกล ถือว่าเป็นเรื่องโชคดีของเธอ เพราะภาพมันโฟกัสแต่ตระการ ไม่ได้โฟกัสภาพมาที่เธอ ไม่อย่างนั้นคงตอบเพื่อนในที่ทำงานไมได้แน่ๆ หันไปมองซ้าย มองขวา ว่ามีใครหันมามองหรือสังเกตเธอหรือเปล่า ก้มลงมองข้อความในหนังสือพิมพ์อีกครั้ง
เสียงถอนหายใจออกมาอย่างลำบาก ภายในใจได้แต่ภาวนาขออย่าให้ใคร รู้เลยว่าภาพผู้หญิงในหนังสือพิมพ์เป็นเธอ ไม่อย่างนั้นคงยุ่ง วุ่นวาย น่าดู ไม่รู้ตอนนี้มาริษาจะเห็นข่าวหรือยัง
‘ไอ้ษา ฉันจะทำยังไงดี ฉันไม่น่าทำอะไรบ้าๆ เลย ซวยแน่ๆ คราวนี้’
“ดูอะไรอยู่นะษร” เสียงขวัญฤดีเอ่ยถามมาจากด้านหลัง พร้อมกับร่างบางเดินมาหยุดตรงโต๊ะทำงานของลูกน้องสาว
“เปล่าค่ะ...”
“เปล่าอะไร พี่เห็นษรจ้องหนังสือพิมพ์อยู่นานแล้วนะ” เธอจับหนังสือพิมพ์ขึ้นมาอ่าน “อ๋อ...ข่าวท่านประธานนี่นา ษรสนใจข่าวนี่ด้วยเหรอ”
“เปล่าหรอกค่ะ แค่แปลกใจ” ชนัญธิดาตอบอ่อมแอ้มออกมาแล้วหลบสายตาขวัญฤดี
“ผู้หญิงคนนี้โชคดีน่าดู ว่าที่เจ้าสาวนักธุรกิจหนุ่มชื่อดัง ตระการ วีรกิจ พี่อ่านข่าวเมื่อเช้ายังสงสัยเลย ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร แต่จากภาพพี่ว่าผู้หญิงคนนี้คงเป็นคนสำคัญของท่านประธานจริงๆ นั่นแหละ ดูสิดูกะหนุงกะหนิงกันเสียด้วย แถมยังเดินซื้อของในซุปเปอร์มาร์เก็ต แบบนี้อีก เห็นแล้วอิจฉา”
ขวัญฤดียังอารมณ์ดี เอ่ยชมแถมยังอิจฉาสาวสวยผู้โชคดีในหนังสือพิมพ์ แต่ชนัญธิดาถึงกับหน้าถอดสี ถ้าหากหัวหน้าแผนกเธอรู้ มีหวังเธอโดนด่ายับแน่ๆ ขวัญฤดีขึ้นชื่อความเรื่องมาก และขี้บ่น เธอไม่ต้องการให้เกิดข่าวฉาว ไม่ดี ในแผนก...
“เอกสารที่พี่ให้ษรดู เป็นยังไงบ้าง อีกไม่กี่วันเราต้องไปเสนองานให้ไดมอนฯ แล้วนะ งานไปถึงไหนแล้ว”
“เกือบเสร็จแล้วค่ะ เหลืออีกนิดหน่อย”
“โอเค งั้นก็เอางานมาให้พี่ดูก่อนนะ”
“ค่ะพี่ขวัญ” ชนัญธิดาตอบรับ ก่อนจะหยิบหนังสือพิมพ์ที่ขวัญฤดี วางมันลงที่เดิม ในใจภาวนาขออย่าให้ขวัญฤดีสงสัย ‘โอ๊ย...ทำไมดวงซวยแบบนี้หนอ’ ไม่อย่างนั้นงานมีโดนบ่นจนหูชาแน่
“ษร ใกล้เที่ยงแล้ว พี่ว่าเราไปหาอะไรกินกันดีกว่า อีกไม่ถึงสิบนาทีก็เที่ยงแล้ว อีกอย่างงานช่วงเช้าพวกเราก็ทำกันเสร็จแล้ว”
“ก็ได้ค่ะ งั้นษร เก็บของก่อนนะคะ”
“ได้ พี่จะไปเก็บของเหมือนกัน เดี๋ยวรอพี่ตรงหน้าแหละ”
“ค่ะ” ยังไม่ทันที่ขวัญฤดีจะได้เดินออกไปเลย ร่างสูงเข้มของคนสนิทท่านประธานใหญ่ก็เดินมาหยุดตรงหน้าพวกเธอ
////////////
...โปรดติดตามตอนต่อไป...