ชนัญธิดานอนนิ่งเมื่อเจอคำพูดของตระการแบบนี้ ทุกอย่างที่ชายหนุ่มพูดมามันก็เป็นจริงแทบจะทั้งสิ้น แต่เธอไม่มีทางยอมหรอกเพราะทุกอย่างมันเกิดจากความเจ้าเล่ห์ของเขาทั้งนั้นไม่ได้เกิดจากคนยินยอมของเธอเสียหน่อย “เราไม่ได้เป็นอะไรกัน...และไม่มีวันเป็นด้วย” “เหรอครับ...” ตระการเงยหน้ามองใบหน้างามอย่างมึนตึง ก่อนจะส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาให้คนหน้างอใจสั่นเล่นๆ พร้อมกับโน้มใบหน้าลงมาเกือบชิดใบหน้าหงิกหงออย่างชอบใจ “เดี๋ยวผมจะแสดงให้ดูนะที่รัก...ว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน” “คุณ!...” ชนัญธิดาเบิกตากว้างอย่างตระหนกก่อนจะยกมือผลักใบหน้าคมให้ออกห่างแต่เธอก็โดนเขาจัดการเสียก่อน เมื่อมือหนาถูกยกขึ้นมาพร้อมกับจับแขนของเธอทั้งสองข้างเอาไว้บนศีรษะ “เรามาทำเรื่องสนุกกันดีกว่า วันนี้ผมว่างทั้งวัน” น้ำเสียงแหบพร่ากระซิบอย่างแผ่วเบา ข้างใบหนูเล็ก ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากร้อนเข้ามาปิดเรียวปากบางเพื่อสกัดกั้นเสียงร้องของเธอให้เ