ณ...บริษัทวีพรอมท์ ดีเวลลอปเมนท์ จำกัด (มหาชน)
ร่างบางระหงเดินตรงเข้ามาในตึกด้วยความไม่พอใจเมื่อเลขาสาวให้เหตุผลกับเธอว่าท่านประธานใหญ่แห่งวีพรอมท์ไม่มาทำงานสองวันแล้ว เธอสบตาอีกฝ่ายด้วยความหงุดหงิดอยากโวยวายให้ลั่นบริษัทแต่ก็ทำไม่ได้
“แล้วคุณต้นบอกหรือเปล่าหรือจะไปที่ไหน กลับเมื่อไหร่”
“ก็ไม่ทราบอีกแหละค่ะ ว่าท่านประธานจะกลับวันไหน เพราะท่านไม่ได้บอกเอาไว้ เห็นว่าไปพักผ่อนกับว่าที่ภรรยามั้งค่ะ”
“ว่าที่ภรรยาเหรอ! ก็ฉันนี่ไงว่าที่ภรรยาของเจ้านายเธอ” คราวนี้เสียงที่เคยหวานกับเขียวปัด ส่งสายตาไม่พอใจไปยังอารยา ทั้งที่ความจริงเธอนึกเกลียดชังผู้หญิงคนนี้ไม่น้อย ผู้หญิงที่แย่งผู้ชายที่เธอรักไป
“ฉันก็ไม่ทราบหรอกค่ะคุณเพชร”
อารยาหันมาตอบด้วยน้ำเสียงติดรำคาญ ก็จะให้เธอบอกได้ยังไงว่าท่านประธานใหญ่แห่งวีพรอมท์หายไปไหน ในเมื่อชายหนุ่มไม่ได้บอกอะไรเธอเลย
“อารยา...เธอเป็นเลขาภาษาอะไรถึงไม่รู้ว
