เช้าวันรุ่งขึ้น...
รัชวินเลี้ยวรถเข้ามาจอดภายในบริเวณบ้านหลังเล็ก ลดกระจกลงส่งยิ้มให้กับชนัญธิดาอย่างขอบคุณ
“สวัสดีครับคุณษร”
“สวัสดีค่ะคุณโต มาแต่เช้าเชียว มีอะไรหรือเปล่าค่ะ” ชนัญธิดาเอ่ยถามอย่างอารมณ์ดี เธอตื่นเช้ามารดน้ำต้นไม้ก็เจอเจ้านายของเพื่อนรักมาจอดรออยู่หน้าประตูบ้าน
“ผมมารับคุณษานะครับ” เขายิ้มอย่างเขินๆ ส่งมาให้ชนัญธิดา “อ๋อ...มีอีกเรื่องหนึ่งที่ผมอยากขอบคุณ”
“ขอบคุณหรือค่ะ เรื่องอะไรค่ะคุณโต” เธอหันมาถามรัชวินอย่างงุนงง มารับเพื่อนเธอเช้าขนาดนี้เลยเหรอ สองคนนี้ไปไหนกันนี่มันเพิ่งจะหกโมงเช้าเอง บริษัทฯ เปิดก็เกือบแปดโมงนี่น่า
“คือผมอยากขอบคุณเรื่องเมื่อวานนะครับ ทั้งเรื่องคุณษาแล้วก็เรื่องของอันชิกา”
“อ๋อ...เรื่องแค่นี้เอง ไม่ต้องหรอกค่ะ ษรทำไปก็เพราะเป็นห่วงษาเหมือนกัน ต่อไปคุณโตก็ดูแลเพื่อนษรให้ดีก็แล้วกัน”
“ครับผมขอสัญญาและสาบานด้วยเกียรติของลูกผู้ชาย ว่าผมจะรัก แล
