บทที่ 17 ต่อปากต่อคำ NC25+

1229 คำ

"อื้มมคุณ..." สมองเล็กพล่าขาวโพลน หนักเปลือกตากลมไม่สามารถเปิดมองเห็น ปิดกั้นความรู้สึกกระด้างอายเป็นเสียวซาบซ่าน จูบตอบเงอะงะตามอารมณ์สาว รับรู้ถึงร่องสวาทส่วนล่าง ชักรูดแก่นกายสยิวร้อนเกินควบคุมอุณหภูมิโพรงนุ่ม "......" ยามเสียงหวานๆครางอย่างลืมตัว นัยน์ตาคมหรี่มองใบหน้าสวย กำลังหลับพริ้มยอมรับรสจูบอันเร่าร้อน ปัดป่ายมือลูบร่างกำยำตามปรารถนา เขาพยามทำความเข้าใจว่าไม่ลุ่มหลง แค่เอาสนองตอบความอยากกระสัน ก่อนจับร่างอรชรนอนคว่ำหน้า คลี่กลีบกุหลาบงามอวดพูสอดใส่แก่นกายอีกคราว "จุก...หัดเบาๆแล้วจะตายหรอ!..อื้อ.." เขาทั้งป่าเถื่อนและรุนแรงจนร่างอรชรโยนคลอน จับพนักโซฟายึดประคองตัว ก้มชำเลืองจุดประสานท่อนเอ็นร้อนผลุบโผล่ในร่างกาย ชวนสยิวเสียวเมื่อมันกระตุ้นความรู้สึกแปลกใหม่ "ช่วยไม่ได้...รูเธอมันดูดของฉันเอง" ร่างกำยำช้อนเอาหน้าอกอวบขึ้น ให้อยู่ในท่านั่งทับตักแกร่งโดยหันหน้าไปทางเดียวกัน บี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม