คุณอาข้างเตียง 1
1533 คำ
“ไอ้ตูน มึงดูนั่น”
“ไอ้คม กูโด่เลย...ไอ้เหี้ย นมใหญ่มาก โคตรน่าเอาไส้กรอกยัดร่องนมฉิบหาย ซี้ด...”
ภูบดีมองตามสายตาวัยรุ่นหื่นๆ ก่อนจะเห็นเรือนร่างที่อยู่ใต้บิกินี่ชิ้นจิ๋วสองชิ้น ปิดบนปิดล่างแทบไม่มิดอยู่ที่ขอบสระด้านหนึ่ง
คนที่สองหื่นนี่กำลังนินทาคือผู้หญิงแสนสวย แสนรักที่เป็นหลานนอกไส้ของเขาเอง
บุษบา วัย 23 ปี เพิ่งขึ้นจากน้ำ ลูกสาวคนเดียวของเหมกร เพื่อนรุ่นพี่ พี่ชายที่เขาสนิทด้วยตั้งแต่แตกเนื้อหนุ่ม
ให้ตายเถอะ
ไอ้สองเด็กเปรตที่นั่งอยู่ข้างๆ เขาก็โด่และตุงจริงๆ
“ไอ้คม แม่งเขาเดินมาทางนี้ มาหากูแน่เลย”
“ไอ้ตูน...ไอ้ตูน...เขายิ้มให้กู”
แล้วสองหนุ่มที่กำลังเหล่สาวฮอตก็ต้องค้างเมื่อเจ้าของหุ่นสวยวิ่งมาสวมกอดผู้ชายหุ่นดีที่นอนอ่านหนังสืออาบแดดอยู่ไม่ไกลกัน
“แห้ว!” ไอ้ตูนเซ็งเลย
“แม่ง...แพ้คนแก่ไอ้ห่า” ไอ้คมก็รู้สึกไม่ต่างกัน เผลอๆ ผัวผู้หญิงนมโตนี่จะได้ยินเรื่องที่ทั้งสองกำลังนินทาเมียของอีกฝ่ายด้วยความหื่นกระหายก็เป็นได้
“น้ำส้มจ้ะ” ภูบดีสวมเสื้อคลุมให้หลานหุ่นสะบึม ก่อนจะยกแก้วส่งให้คนที่อยู่ในชุดมิดชิดแล้ว
เนื้อ นม ไข่แบบนี้ อยู่คนเดียวเห็นทีจะไม่ใช่ความคิดที่ดีนัก
แต่พอหันไปมอง สองหนุ่มสุดหื่นนั่นก็ลงไปว่ายน้ำแล้ว แถมแกล้งมองไปทางอื่นเสียด้วย
“มีอะไรหรือเปล่าคะอาภู” เธอดูดน้ำส้มในแก้วแล้วก็มองตามสายตาของอา
“ไม่มีอะไรหรอก เราขึ้นห้องกันไหม อาสั่งอาหารเอาไว้ ตอนนี้อาหิวแล้ว...” เขาจ้องไปทางเด็กวัยคะนองสองคนนั่น ก็ยังดีที่พวกนั้นไม่กล้าแม้แต่จะหันมาทางเขาและหลานสาวอีกเลย
บุษบาชอบคำว่า ‘หิว’ ที่มันออกมาจากปากคุณอาภูบดี สุดที่รักของเธอ เธออยากให้เขาหิว และหิวเนื้อตัวเธอนี่ล่ะ
จริงๆ อาภูยังหนุ่มและก็หล่อมาก ปีนี้อายุแค่ 42 เท่านั้น แต่ด้วยศักดิ์ที่เขาเป็นเพื่อนของบิดา เธอจึงต้องเป็นหลานของผู้ชายสุดเท่ สุดเข้ม สุดสมาร์ทแบบเขาไปโดยปริยาย
“อาขา...” เธอซบไปกับบ่ากว้าง แล้วก็ชอบที่อาภูยอมโอบเอวเธอเอาไว้
“ว่าไงเรา...” เขากดหอมกระหม่อมเล็ก แสดงออกชัดเจน เพราะอยากให้เด็กห่ามพวกนั้นรู้ซะด้วยว่าบุษบานั้นมีเจ้าของแล้ว
“อาค้างกับบุษนะคะวันนี้” เธอโอบเอวสอบบ้างจงใจลากต่ำให้มันขยับไปบริเวณบั้นท้ายแน่นๆ ของอา
เธอปรายตามองผู้หญิงคนอื่นที่มองมาที่อาด้วยสายตาที่แสดงออกชัดเจนว่าผู้ชายคนนี้น่ะ ‘ของฉัน!’
“ค้างได้ แต่ไม่เหมาะหรอก” เขากระซิบไปที่หู ตรงนี้ก็มีไอ้หนุ่มหน้าหม้อที่จ้องหลานเขาตาเป็นมันอีกตั้งหลายคน นี่มันอะไรกัน ทำไมแค่ไม่กี่ปี หลานสาวแสนน่ารักของเขากลับกลายเป็นหญิงสาวที่พราวเสน่ห์เช่นนี้
แล้วคืนนั้น หลังจากดินเนอร์กันจบ
บุษบาก็รั้งอาภูบดีเอาไว้ได้สำเร็จ
“อาทานเก่งขึ้นนะคะ แถมไม่อ้วนเลย” เธอส่งไวน์ให้คุณอาที่อิ่มอร่อยกับแฮมเบอร์เกอร์และเฟรนช์ ฟรายส์จำนวนมาก ผิดจากปกติวิสัยของเขาที่รักสุขภาพ
“อาอยู่ในช่วงเพิ่มกล้ามเนื้อน่ะ กินได้ไม่อั้น”
“ขอหนูดูหน่อยนะคะ”
หลานไม่ใช่แค่จ้อง แต่มือเล็กยังลูบไล้มาบนมัดกล้าม เด็กสาวอาจไม่คิด แต่การถูกเนื้อต้องตัวกันในลักษณะนี้มันก็ไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก
โดยเฉพาะอาที่คิดไม่ค่อยซื่อแบบเขา
“อาล่ำขึ้นมากเลยค่ะ มีซิกแพคให้หนูดูบ้างไหมคะ”
นี่ก็อีก มือเล็กกำลังเลิกเสื้อเขาขึ้น
“ว้าว!!!”
มือเล็กลูบไล้มาบนลอนกล้าม แล้วไม่นานร่างกายมันก็เหมือนจะไม่รักดี
“พอ...พอก่อน...” เขารีบปิดเสื้อแล้วก็ขยับตัวนั่งให้ดีๆ
“อาภูรู้ไหมคะว่าคุณพ่อ...”
เขามองคนที่อยู่ดีๆ ก็หยุดพูด ได้ยินข่าวว่าพี่เหมกรได้ลูกคนใหม่เมื่อไม่นานมานี้ และบุษบากับพ่อที่ทะเลาะกันมาตั้งแต่พี่เหมแต่งงานใหม่ก็เหมือนจะมีช่องว่างที่กว้างขึ้นเรื่อยๆ จนแทบจะถมไม่เต็มอีกแล้ว
“ช่างมันเถอะค่ะ พูดไป อาภูก็คงช่วยอะไรไม่ได้”
“ไม่เอาสิ...เล่าให้อาฟัง” เขาขยับไปคว้าบ่าคนที่ตั้งท่าจะหันหนี พอเห็นน้ำตาเม็ดโตก็เหมือนใจจะขาดรอนๆ
“อาภู...” เธอโผเข้าสวมกอดก่อนจะซบไปกับอก
“ทะเลาะกับพ่อใช่ไหม” เขาลูบบ่าเล็กที่สั่นเทา ไม่มีใครคิดว่าพี่เหมจะได้ลูกชายอีกคนตอนอายุ 49 ปี คิดว่าบุษบาก็คงช็อกมากกับเรื่องนี้
“พ่อจะให้บุษแต่งงานค่ะอา...”
เขาช็อกนะ พอมันจะเกิดขึ้นจริงๆ เขากลับรับไม่ได้
“กับลูกใครเหรอ” ทำไมพี่เหมไม่บอกเขาสักคำ
“ไม่ใช่ค่ะ พ่อจะให้แต่งกับอาชัช...” เธออ้างไปก่อน อาชัชไม่รู้เรื่องหรอก ต้องเลือกคนที่ไม่ถูกกับอาภู ศรศิลป์ไม่กินกัน ไม่มีใครยอมเป็นฝ่ายคุยกันก่อนแน่ๆ มารู้ตัวอีกครั้ง เธอก็ได้สิ่งที่ใจหวังไปแล้ว
“มันแก่หงักเลยนะ” เขาพูดเองก็เจ็บเอง เพราะไอ้ชัชก็แก่กว่าเขาแค่ปีเดียว เรียกว่ารุ่นเดียวกันชัดๆ
“พ่อบอกว่าได้คนแก่ ชีวิตก็จะมีแต่เจริญค่ะ”
พี่เหมคงเลือกคนที่ภูมิฐานให้ลูกสาว ก็เห็นเคยบ่นๆ อยู่ว่าไม่ชอบบรรดาแฟนหรือกิ๊กของคนที่สะอื้นอยู่กับอก
แต่ทำไมพี่เหมไม่ทาบทามเขา แต่กลับเลือกไอ้ชัช!
“หนูไม่อยากแต่งกับอาชัชค่ะ แต่ถ้าเป็นอาภู หนูคงเต็มใจ” ไม่มีเวลาที่จะพูดอ้อมค้อม เธอรู้สึกว่าอาหล่อขึ้นทุกวัน ยิ่งอายุมาก ผู้หญิงก็ยิ่งหมายปอง แล้วเด็กกะโปโลแบบเธอล่ะ เมื่อไหร่อาจะหันมามอง
“หนูสนิทกับอามากกว่านี่นะ” ภูบดียิ้มเขินๆ ตอนหลานสาวคนสำคัญช้อนตาขึ้นมอง
ตาคู่นั้นมันแวววาวและก็เปล่งประกายสดใสชัดเจน ริมฝีปากอวบอิ่มคู่นั้นทำให้เผลอไผลก้มโน้มลงไป ก่อนจะยั้งตัวเองเอาไว้สุดฤทธิ์
บุษบาผิดหวังทันทีที่เขาขยับออกห่าง หรืออาภูจะมีใครในใจแล้ว
สำหรับภูบดี เขาจำใจต้องหยุดอยู่แค่ความเป็นอาหลาน แต่ถ้าเพียงเธอจะไม่ใช่ลูกสาวของพี่เหม และเขาจะไม่ใช่น้องชายคนสนิทที่จะไม่มีวันหักหลังพี่ชายคนสำคัญได้ ทุกอย่างมันก็คงจะดีกว่านี้มาก
“อาภูจะปล่อยให้หนูแต่งงานไปกับคนอื่นเหรอคะ” เธอตัดพ้อคนที่ยังนั่งนิ่ง ทั้งที่เธอเองก็แสดงออกชัดเจนถึงเพียงนี้
“อา...” เขาไม่รู้ว่าควรพูดอะไร เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกอึดอัดเหลือเกิน
“อาชัช...กับอาภูไม่ได้แตกต่างกันเลย แต่คุณพ่อก็ยังฝืนใจให้บุษแต่งกับอาชัช ทั้งที่บุษน่ะรักอาภู”
คำว่า ‘รัก’ ที่ได้ยินโดยไม่ทันตั้งตัว ทำให้คุณอาหนุ่มใจสั่นสะท้านไปหมด
อนิจจามันคงเป็นความรักระหว่างเด็กสาวกับญาติผู้ใหญ่ ในขณะที่เขาแค่ได้ยินก็ถึงกับลอยคว้างกลางอากาศไปด้วยความสุขี
แล้วไม่ทันตั้งตัว ปากหวานๆ ก็ขยับมาจูบบนริมฝีปากของเขา ใจร้องสั่งให้เขาผลักไส แต่ปากมันกลับขยับไปตามแรงบดขยี้
แล้วไม่นานเกินรอลิ้นหวานๆ ก็โลมเลียเข้ามาอย่างย่ามใจ พร้อมกับที่ร่างสะโอดสะองขยับมาคร่อมบนหน้าตัก
มันเป็นท่วงท่าอันตราย แล้วไอ้แก่แบบเขาก็หัวงูไม่ต่างจากผู้ชายทั้งโลก เขาลูบเบาๆ ไปตามแผ่นหลังอ้อนแอ้น ก่อนจะกดบั้นสะโพกให้เคล้นคลึงมาบนจุดยุทธศาสตร์
ปากที่คิดว่าจะขัดขืน มันค่อยๆ จูบตอบกลับไปด้วยความรู้สึกที่ซ่อนเร้นอยู่ภายใน
บุษบาเหมือนโดนไฟช็อตไปทั่วร่าง รู้สึกถึงแรงกระชั้นจากตักกว้างใต้ร่าง มันเป็นอารมณ์ปรารถนาที่ปิดไม่มิดของอาหนุ่ม
แล้วไม่นานร่างก็ระทดระทวยเข้าเบียดเสียดกล้ามอกกว้าง
ตาจ้องกันตอนเขาค่อยๆ ดันเธอออกห่าง
“อาทำไม่ได้...” ยิ่งพี่เหมอยากให้คนตรงหน้าแต่งกับคนอื่น เขายิ่งทำไม่ได้
“อาไม่ได้รักบุษใช่ไหมคะ” เธอแค่นยิ้มออกไปอย่างขมขื่น อาภูคงไม่มีวันมองเธอเป็นอื่นนอกจากหลานคนหนึ่ง
- ผู้เขียน
