“จะไปหาใครคะ?”
เสียงหวานเย็นเยียบดังมาจากทางด้านหลังพร้อมกับการยกมือขึ้นกอดอกด้วยใบหน้าบูดบึ้ง อัศนีแยกเขี้ยวให้ลมฟ้าอากาศ ก่อนหันกลับไปคลี่รอยยิ้มหวานระยับอย่างสั่งได้ให้สาวสวยที่ยืนกอดอกอยู่ในชุดผ้าคลุมอาบน้ำสีขาวสะอาด และแม้ว่าใบหน้านั้นอาจจะล้างเครื่องสำอางออกไปแล้ว ก็คงแต่งใหม่แล้วเช่นกันอย่างชำนาญเพราะสีลิปสติกของเธอเปลี่ยนจากแดงสดเป็นชมพูหวาน
อัศนีแอบมุ่นคิ้วนิดๆ คบกันมาสองเดือนกว่า เขายังไม่เคยได้เห็นใบหน้าไร้เครื่องสำอางของเธอเลย ทำได้ไงเนี่ย?
“เพื่อนน่ะครับ พอดีว่า...”
“เพื่อนผู้หญิงล่ะสิ!”
กระแทกเสียงใส่อย่างติดจะงอนมากกว่าโกรธ ก่อนเดินไปกระแทกตัวลงนอนบนฟูกอีกฝั่งจนชายหนุ่มต้องลุกไปง้อ เขาไม่เคยเล่าเรื่องหวานใจให้เธอฟังหรอก ก็ยังไม่ได้ ‘สนิทกัน’ กับวิกกี้ขนาดนั้น แต่การคบหากับเธอมากว่าสองเดือนก็จัดว่ายาวนานกว่าผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เขาเคยผ่าน
คงอีกไม่นานนักหรอก ขอดูๆ กันไปก
